گام‌های عاشقی تا هشتمین خورشید

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «صبح توس»؛ پای در جاده عشق که می‌گذاری دیگر پاهایت از خودت نیست؛ بی‌اختیار قدم برمی‌داری اصلا پای دل است که تو را در مسیر قرار می‌دهد جاده‌ای که تو را به وصل می‌رساند وصل امامی رئوف و ناگاه خود را در پناه پدر مهربانی‌ها می‌بینی. این حکایت هزاران دلداده‌ای است که این روزها رنج سفر با پای پیاده را به شوق نگاهی از سلطان سریر ارتضا به جان خریده‌اند به امید نگاهی از سوی علی ابن موسی الرضا علیه‌السلام.

73 سال سن دارد، گَرد پیری بر چهره‌اش رخ‌نمایی می‌کند اما پیشتر از همه در حرکت است، گویی جوان 20 ساله‌ای است که برای نخستین بار پای در این مسیر می‌گذارد. پر انرژی گام برمی‌دارد. بر لب ذکر یا رضا دارد و می‌گوید دلش را به پنجره فولاد امام رضا گره زده و عشق به امام مهربانی‌ها هر سال مرا در این مسیر قرار می‌دهد.

همه او را به نام حاج یحیی می‌شناسند پیرمردی که مدعی است بیش از 30 سال است در دهه آخر ماه صفر و ایام شهادت امام رضا علیه‌السلام در این مسیر گام برداشته است. 

او می‌گوید: در سال‌های نخست به همراه هشت نفر از اهالی روستای فدیشه با پای پیاده به سمت حرم مطهر رضوی راهی می‌شدیم. روزهای خاطره‌انگیزی بود گرما و سرما برایمان معنایی نداشت. چشممان که به گنبد آقا علی ابن موسی الرضا علیه‌السلام افتاد خستگی راه را فراموش می‌کردیم. بارگاه منور رضوی، مامن و پناهگاه همه دردمندانی است که پناهی به جز شاه خراسان ندارند.

حاج یحیی سرد و گرم چشیده روزگار است، وقتی به او می‌گویم برخی از مردم معتقدند در حال حاضر جوانان رغبتی به شرکت در این گونه برنامه‌ها را ندارند، اخمی کرده و می‌گوید: از زمانی که من به خاطر دارم این مسیر هر سال شلوغ‌تر از سال قبل بوده است. کافیست یک بار طلبیده شوی و لذت حضور در این مسیر را بچشی، آن‌وقت کبوتر جَلد امام رضا می‌شوی و هر سال برای پیاده‌روی دهه آخر صفر لحظه‌شماری می‌کنی.

برکت این مسیر جوانان هستند 

او ادامه می‌دهد: من معتقدم حضور جوانان هر سال در این مسیر پررنگ و پررنگ‌تر می‌شود. اصلا برکت این مسیر جوانان هستند. کور شوند کسانی که نمی‌توانند حضور جوانان در این مسیر را ببینند. 

حاج یحیی امسال به همراه پسر و نوه کوچکش راهی این سفر شده است. قبل از اینکه سوالی بپرسم؛ ‌می‌گوید: پسرم محمد را نیز از همان کودکی با خود به این سفر می‌آوردم او زندگی‌ و هرچه که دارد را مدیون عنایت امام رضا علیه‌السلام می‌داند. حالا محمد، دختر خود را با خود به این سفر آورده تا از همین دوران طفولیت مسیر عاشقی را بیاموزد و آقا او را به نوکری بپذیرد.

مهدیه دختر کوچک و شیرین زبان محمد است، دست پدرش را گرفته و با پاهای کوچکش در این مسیر طولانی قدم می‌گذارد. او پدرش را به یاد دختر دردانه سیدالشهدا می‌اندازد. رقیه سه ساله امام حسین علیه‌السلام که رنج سفر را به عشق پدرش به جان خرید، اما تاب دیدن سر پدر را نداشت و مظلومانه به شهادت رسید. محمد از امام رضا علیه‌السلام می‌خواهد فرزندانش را در پناه خودش حفظ کند و توفیق نوکری را از او و خانواده‌اش نگیرد.

اینجا پای دل تو را در مسیر عاشقی قرار می‌دهد

 یکی از بانوان جوان کاروان می‌گوید: از زمانی که به خاطر دارم از همان کودکی، هرساله به همراه پدر و مادرم در این مسیر قدم گذاشته‌ام. اینجا پای دل تو را در مسیر عاشقی قرار می‌دهد.

او که به آرامی قدم برمی‌دارد، ادامه می‌دهد: قدمهایم را به یاد شهدا به‌ویژه حاج قاسم عزیز برمی‌دارم به یاد کسانی که امنیت را میهمان کشورمان کرده‌اند تا ما راحت و با قلبی مطمئن در این جاده گام برداریم.

مسئول کاروان عاشقان امام رضا علیه‌السلام میان‌جلگه می‌گوید: بیش از 10 سال است که همه ساله هم‌زمان با دهه آخر ماه صفر مردم شهر و روستاهای میان‌جلگه با پای دل به پابوسی علی ابن موسی الرضا علیه‌السلام می‌روند.

پاکدل ادامه می‌دهد: امسال بیش از 400 عاشق و دلداده امام رئوف پای در جاده عاشقی گذاشته‌اند و با کاروان همراه شده‌اند.

وی با اشاره به اینکه اکثر شرکت‌کنندگان در این پیاده‌روی را جوانان تشکیل می‌دهند، بیان می‌کند: طی برنامه‌ریزی‌های انجام شده قرار است ما پس از هفت روز پیاده‌روی به بارگاه منور رضوی مشرف شویم.

مسئول کاروان عاشقان امام رضا علیه‌السلام میان‌جلگه با بیان اینکه بزرگترین زائر پیاده 75 سال و کوچک‌ترین زائر دو سال سن دارد می‌گوید: ان‌شاءالله روز شهادت امام رضا علیه‌السلام به حرم مشرف شده و پس از زیارت کوتاهی برمی‌گردیم و خواسته همه ما این است که امام رضا علیه‌السلام دستگیر ما باشد و در آن دنیا به ویژه شب اول قبر به فریادمان برسد.

و به‌راستی وقتی عاشق به‌سوی میعادگاه معشوق قدم برمی‌دارد حال عجیبی پیدا می‌کند؛ دست و دلش می‌لرزد و قدم‌هایش تندتر می‌شود؛ درست مثل ضربان قلبش که به‌تندی باران بهاری می‌تپد. بزرگراه عاشقی پیر و جوان و زن و مرد نمی‌شناسد. آقا که تو را طلبیده باشد با پای دل به سویش می‌شتابی.

آقا! گدایت آمده و باز در زده
با دست خالی آمده و باز، سرزده
یابن‌الکریم! پیش خودت خانه‌ام بده
دوری از آستان تو بر من ضرر زده
اینکه سه بار، دیدن زوار می‌روی
نقش امید بر دل هر محتضر زده
من ذاکر تو هستم و ذکر رضا رضا علیه‌السلام 
نقشی به روی کام من از سیم و زر زده
بین تمام جمعیت ذاکران تو
خوشبخت‌تر کسی که نفس بیشتر زده

انتهای خبر/