وصیت‌نامه شهید رمضانعلی بیدخوری

ولا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل احیا عند ربهم یرزقون" سپاس خداوند را که به ما توفیق شناخت اسلام عطا فرمود. با درود و سلام به پیشگاه عالم بشریت امام زمان مهدی موعود (عج) و نائب برحقش امام خمینی، این بزرگ ابر مرد تاریخ، و با درود و سلام بر جانبازان راه خدا که به امام خود لبیک گفته اند وبرای آزادی مردم ازدست ستمگران ورسیدن به کربلای حسین جان فدا می کنند و با درود و سلام بر مرقد پاک شهیدانی که جان خود را در راه اسلام و میهن و امام خود فدا نموده اند. و با درود و سلام بر امیران جند الله که هم اکنون در زندان های بغداد زیر شکنجه کافران بعثند. و با درود فراوان بر مفقود الاثرهای جنگ تحمیلی ایران. و با سلام به خانواده های شهدا که چنین عاشقانه فرزندان خود را به جبهه می فرستند تا در راه حسین جان فدا کنند. و با درود و سلام بر شما مردم سلحشور ایران بخصوص مردم سبزوار که جان فرزندان خود را در راه حسین فدا می کنند. خدایا تو را به فاطمه و اهل بیتش قسم می دهم. آن طور که من می خواهم با من عمل نکن و آن طور که خودت می پسندی با من عمل نما. من به جبهه آمده ام تا توانسته باشم به نوای رهبر خود لبیک گویم و از کشور، دین، ایمان و اسلام مردم میهن خود دفاع کنم و اگر خداوند توفیق دهد در راه حسین و همانند او که در صحرای کربلا شهید شد، من نیز در راه او در صحراها همچنان که به دنبال مرقدش می گردم شهید شوم. و برداشتن سلاح برادرانم که در راه حسین به شهادت رسیدن وحفاظت از رهبر بزرگ ایران و رهبر جماران و انجام دادن وظیفه شرعی خود. پیام من به مردم ایران این است که فرزندان خود را در راه امام حسین (ع) فدا کنند و حتی ماننده خانواده وهب جنازه آن را تحویل نگیرند. مردم باید در پشت جبهه، حفاظت از پشت جبهه را بر عهده بگیرند. و جوانان و کودکانی که محصل هستند باید سنگر مدرسه را محکم نگه دارند و درسشان را خوب بخوانند و ادامه دهند تا در آینده بتوانند به میهن و جامعه خود کمکی بزرگ کنند. ای مادرانی که فرزندان خود را ازجبهه باز می دارید آیا می توانید جواب زینب را بدهید؟ آیا می توانید جلوی زینب سر بلند کنید حتی برای سلام. آیا می توانید در جمع آنان بنشینید و صحبت کنید پس فرزندان تان را در راه خدا فدا کنید تا در بهشت با فاطمه هم نشین شوید واز میوه های بهشتی به خوبی استفاده ببرید و فرشتگان هنگام ورود به شما مادران شهدا، خوش آمد گویند و شما با خوش حالی وارد بهشت شوید. پدر خوب و مهربانم چون تو حق بسیار زیادی برگردن من داری ومن نمی توانم این خوبی ها و حق ها را جبران نمایم تو همان طور که خودت می پسندی تحمل نما. پدر ومادر عزیز و خوبم و خواهر خوبم اگر خداوند توفیق شهادت داد مبادا در عزای من گریه کنید و لباس سیاه بپوشید. شما باید برحسین گریه کنید که چگونه غریبانه درصحرای کربلا شهید شد.