شهید گمنام، سفیر سکوت و یادآور راه ایثار

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «صبح توس»؛ انسیه سعادتی فعال رسانه‌ای نوشت؛ شب از نیمه گذشته و در دل این تاریکی، به مسافری می‌اندیشم که در راه است. مسافری از بهشت، مسافری که آمده تا شهر و دل‌های ما عطر و بوی شهدا را به خود بگیرد. مسافری که نازش خریدار داشت و پس از سال‌ها، رخ نشان داد تا میهمان دل‌های عاشق شهادت شود. دلخوشند به آمدنش، به حضورش، به وجودش؛ شاید تسکینی باشد برای تنهایی خسته و ذهن‌های آشفته مردمان این دنیا. دنیای او با دنیای ما متفاوت است؛ دنیای او از جنس صفا و صمیمیت و بی‌کدورتی است. دلش آیینه است و شفاف.

در آستانه شهادت حضرت زهرا (س)، مردم شهیدپرور نیشابور بار دیگر میزبان یک شهید گمنام شدند. سفری از گذشته تا امروز، سفری که پیام‌آور ارزش‌ها و ایثار است. باید برای او شدن، دست به دعا برداریم؛ نه آنکه از او کمک بخواهیم، بلکه تا مانند او باشیم؛ ادامه‌دهنده راه کسی که جان شیرین خود را با اخلاص کامل نثار کرد تا ما در امنیت و آرامش زندگی کنیم. او شهید گمنام است، شهیدی که همانند مادرش گمنام است و چه بهتر که پیام‌آور ارزش‌ها در سکوت و فروتنی باشد.

او یکی شاگردان مکتب روح‌الله است و آمده تا راه را نشان دهد. او تنها نمادی از گذشته نیست؛ او پلی است میان تاریخ و امروز، میان خاطره و امید. هر قدمش بر خاک این سرزمین، یادآور فداکاری‌های خاموش و جان‌فشانی‌های بی‌صداست.

 از جان گذشتند برای امنیت و آرامش مردمانی که شاید هرگز او را نشناسند. حضورش، دعوتی است برای تأمل و درک ارزش‌های جاودان، برای بازنگری در رفتارها و انتخاب‌هایی که در مسیر زندگی می‌کنیم. او به ما می‌آموزد که عظمت واقعی در گمنامی و تواضع است و بزرگی در خدمت بی‌چشم‌داشت به جامعه و مردم.

ویژگی شاخص شهید گمنام، وفاداری به اصول، شجاعت در مسیر حق و اخلاص در عمل است. او آمده تا ما را به بازخوانی مسیر شهدا و ادامه دادن راهشان فرا بخواند. رسالت ما در برابر چنین شهیدانی، نه تنها حفظ یاد و نامشان، بلکه عملی کردن آموزه‌هایشان در زندگی روزمره است؛ عمل به اخلاق، صبر، شجاعت، ایثار و خدمت بی‌منت به جامعه.

و امروز، وقتی به او می‌نگریم، نمی‌توانیم بی‌تفاوت باشیم؛ او چراغ راهی است که ما را به یاد مسئولیت‌های فردی و جمعی‌مان می‌اندازد. پیامش برای نسل امروز، نسل فردا و تمام کسانی است که می‌خواهند در مسیر حقیقت قدم بردارند: مراقب دل‌هایتان باشید، پاکی و صداقت را حفظ کنید و هرگاه توانستید، دستان خود را نه برای درخواست، بلکه برای خدمت و دعا بالا ببرید. او آمده تا یادآور شود که مسیر شهدا پایان ندارد و هر کس در حد توان خود می‌تواند ادامه‌دهنده آن باشد.

او برای خاک و ناموس کشورش رفت؛ برای سرزمینی که ریشه در غیرت و ایمان دارد. نخواست حتی یک وجب از خاک با برکت ایران به دست دشمن بیفتد. او رفت تا عزت بماند، تا مرزها آرام بمانند و تا ما با خیال آسوده زندگی کنیم. امروز که او در سکوت و گمنامی برگشته، ما نیز وظیفه داریم برای تک‌تک شهدایی که دلشان به عشق خدمت می‌تپید، در میدان بمانیم؛ در میدان انسانیت، در میدان دفاع از حقیقت، در میدان خدمت به مردم.

شهدا رفتند تا ما بمانیم، و اکنون ما باید بمانیم تا راه آن‌ها زنده بماند.

انتهای خبر/