وصیت‌نامه شهید مهدی موحدنیا

بسم رب ام زینب (س). سلام به همسر عزیزم، سلام به پدر و مادرعزیزم، سلام به تمام شیعیان جهان. این برای بار دوم است که دست به قلم می برم و وصیت نامه می نویسم و این دفعه امیدوارتر از همیشه. شاید یکشنبه به سوریه برویم. بعد از تقربیأ یک سال و نیم انتظار، البته خجالت می کشم بنویسم انتظار!!! همسر عزیزم، از شما ممنون و متشکرم به خاطر همه چیز و همه مهربونی ات، به خاطر صبرت، به خاطر بغض میان گلویت، البته و صد البته هر چه دلبستگی بیشتر، دل کندن سخت تر و اجر و قربت نزد عمه سادات بیشتر. فرصت عجیب و غریبی هست و باید مغتنم شمرد!!! بعد از تقریبأ هزار و چهار صد سال دوباره فرصت دفاع از بی بی پیدا شده و تقریبأ شرایط به همان شکل سال 63 . حرامیان یک طرف و پسران مادری یک طرف !! و باز هم عده کمی فرصت دفاع پیدا کرده اند! و بعضی ها در حسرت و می دانم این حسرت چقدر کشنده هست! البته رفیقان من همه لایق سرباز و مدافع حرم بی بی هستند، ولی شرایط بدین گونه رقم خورده و انشاء الله در آزاد سازی قدس و به نابود کشاندن اسرائیل همه سهیم باشیم. خدایا رفیقان من همه لایق شهادت اند مبادا معامله ای غیر از این با آنها بکنی. پدر و مادر عزیزم از شما ممنوم به خاطر به دنیا آوردنم و بزرگ کردنم و ممانعت نکردن از رفتنم. چقدر حس شیرینی هست دفاع از حرم ! در کل زندگی ام آن قدر شور و شوق نداشته ام. یا حضرت زینب(س) بر ساقی دشت کربلا باب الحوائج قسمت می دهم ما را بپذیر. گرچه ما بدیم ما را بدان مگیر / شاهانه ماجرای گناه گدا بگو