عامل اصلی همه جنایات غزه آمریکاست

وی افزود: آن کودک خردسالی که با بدن شکسته، مجروح و سوخته بر تخت بیمارستان قرار داده شده درحالی که او را در حالت نیمه‌جان از روی پیکر هزارپاره پدر و مادرش برداشته‌اند و اکنون همه‌چیز خود را از دست داده، با وضعیت خود تصویرگر یک جنایت جنگی تمام‌عیار در فلسطین قهرمان است که در کل تاریخ از زمان حمله مغول تا همه جنگ‌های خانمان‌سوز تاریخ بی‌سابقه بوده است.

جنگ غزه، معرکه سنجش انسانیت است

نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی خاطرنشان کرد: تا به امروز، 38 هزار ساختمان در غزه به‌طور کامل ویران شده که یک هجدهم همه منازل موجود در غزه است. جمعیت شهدا از 10 هزار و جمعیت کودکان شهید از چهار هزار نفر گذر کرده و تصویری را در برابر بینش جهانیان قرار داده که همه را منقلب و متحول کرده است. تنها کسی هم که تکان نخورده، سران استکبار جهانی، سازمان ملل و شورای امنیت است. این‌ها هستند که انسان نیستند زیرا فراتر از عاطفه دینی، حتی ذات انسانی هم آن‌ها را به جنبش در نمی‌آورد.

وی ادامه داد: با این حال، همه این جنایات و کودک کشی‌ها، هیچ تأثیری در اصل موضوع نداشت و با وجود گذشت 34 روز از عملیات طوفان‌الاقصی، حتی به اندازه خردلی از فضاحت این شکست نکاسته است. موشک‎باران قهرمانانه رزمندگان مقاومت، امان صهیونیست‌ها را بریده، از شمال تا جنوب این منطقه اشغالی زیر آتش موشک‌هاست و هیچ‌کدام از اشغالگران حتی یک‌شب خواب راحت ندارند. از روز تهاجم زمینی جنایتکاران به غزه نیز تاکنون 122 خودروی نظامی و 100 تانک مرکاوا به آتش کشیده شده و خسارات مهلکی به کودک کشان وارد شده است.

آیت‌الله علم‌الهدی با تأکید بر اینکه تاکنون تلفات مقاومت بسیار کم بوده اما در مقیاس صد و هزار از سربازان صهیونیست به هلاکت رسیده‌اند، تصریح کرد: هر کدام از این تانک‎های گران‌قیمت که به قول صهیونیست‌ها متخصص جنگ زمینی هستند، فقط به دست دو رزمنده فلسطینی و با یک قبضه راکت ضدزره یاسین به‌کلی منهدم می‌شود. به دلیل همین عجز و ناتوانی صهیونیست‌هاست که از هوا، از دریا و از زمین حمله می‌کند و فقط بچه می‌کشد چون کار دیگری از دستش برنمی‌آید.

وی تأکید کرد: در این میان، مسئول و عامل اصلی همه جنایات غزه نیز آمریکاست زیرا آن‌ها بودند که اخیراً در کنگره نشستند تصویب کردند که 14 میلیارد دلار به رژیم کودک کش کمک کنند درحالی که کارشناسان می‌گویند حدود نصف این پول یعنی تقریباً 7 میلیارد دلار تاکنون خسارت به این رژیم وارد شده که برای جبران آن، سردمداران رژیم اشغالگر قدس چشم‌انتظار کمک سران استکبار غربی هستند.

شکست صهیونیست‌ها، میدانی، دیپلماتیک و راهبردی است

عضو مجلس خبرگان رهبری، ابعاد شکست صهیونیست‌ها در جنگ غزه را به‌مراتب فراتر از تلفات میدانی دانست و گفت: این جنگ، اسرائیل را به‌طور مطلق در حاشیه انزوا قرار داده و تاکنون کشورهای زیادی سفرای خود را از تل‌آویو فراخوانده و ترک رابطه دیپلماتیک با صهیونیست‌ها کرده‌اند. علاوه بر این، نفرت از صهیونیست‌ها در حالی جهانگیر شده که در تاریخ هرگز سابقه نداشته که همه ملت‌های دنیا به‌صورت خودجوش علیه یک جریان بسیج شوند. این حقیقت دوران ماست و در هیچ نقطه از عالم به جز یک مشت ورشکسته سیاسی آمریکایی و مزدوران شورای امنیت، هیچ‌کس نمانده که از این کودک‎کشان ملعون حمایت کند.

آیت ‎الله علم‌الهدی در تبیین تکلیف و وظیفه محور مقاومت در قبال جنگ غزه گفت: در این شرایط یک سؤال پیش می‌آید که مقاومت تاکنون چکار کرده و می‌خواهد چه کند. اولاً اینکه این عمل نه یک برنامه ایرانی، لبنانی یا اخوانی بلکه یک برنامه کاملاً فلسطینی بود که پس از تحولات غزه، همه گروه‌های مقاومت اسلامی در منطقه هم به آن پیوسته‌اند. در شمال، با نهیب سید مقاومت همه صهیونیست‌ها در موضع ترس و دفاع قرار گرفته‌اند. در جنوب، صهیونیست‌ها زیر آتش مقاومت یمن هستند و روزی نیست که یا با انفجارهای بزرگ و یا با صدایی آن، یکسره مضمحل نشوند. مقاومت عراق و سوریه هم به‌صورت روزانه، پایگاه‌های آمریکایی را به عنوان مسبب اصلی جنایات غزه زیر آتش دارند. این‌ها، عمل مجاهدانه مقاومت اسلامی در منطقه است.

جمهوری اسلامی، فرمانده جریان ضدصهیونیستی

وی بیان کرد: جمهوری اسلامی نیز به عنوان محور مقاومت، مسئولیت مدیریت جریان و دیپلماسی فعال بین‌المللی را برعهده دارد تا این خشم مقدس را در همه عالم تنویر کند و همه دنیا به مدد تبیین مسئولانه ملت و جهاد مخلصانه دولت ما از عمق خباثت صهیونیسم و مظلومیت مقاومت آگاه شوند.

عضو مجلس خبرگان رهبری با تأکید بر اینکه سرحلقه شکل‎گیری بیداری جهانی به تدبیر امام زمان(عج) و مقدمه دولت عدل مهدوی است، اظهار کرد: صهیونیست‌ها هم امروز  به این نتیجه رسیده‌اند که نسل‌کشی در غزه هیچ اثری جز مفتضح شدن و منزوی شدن بیشتر برایشان ندارد. با این حال، گرفتار باتلاقی هستند که در آن نه راه پیش دارند و نه راه پس.

وی افزود: برادران و خواهران، عزیزان من، در این موقعیت آن‌چه ما باید به آن باور داشته باشیم آن است که بدانیم کل این قضیه به سرانگشت تدبیر و اراده منجی عالم بشریت، حضرت بقیة‌الله الاعظم(عج) است والا این چه رازی است که در قلب واشنگتن، انبوه مردم غیرمسلمان به خیابان بریزند و از غزه مسلمان دفاع کنند؟ چه سرّی در ماجرا نهفته است که مردم اروپا با یک نسل‌کشی جنایت‌کارانه در ارض اقدس مسلمانان، متوجه حقیقت دین خدا، قرآن و مکتب شوند؟ در همه این‌ها راز عنایت خاص امام عصر(عج) نهفته است.

نیت، معیار سنجش و پذیرش عمل انسان

آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در خطبه عبادی نماز جمعه این هفته  حرم مطهر رضوی نیز اظهارداشت: در همه اموری که ما در مسیر بندگی خدا انجام می‌دهیم و کارهای خیری که برای عبودیت پروردگار در دستورکار قرار می‌دهیم، حجم عمل اهمیتی ندارد بلکه این انگیزه عمل است که باعث می‌شود در درگاه خداوند عالم موردقبول واقع بشود یا نشود.

وی با اشاره به آیه 37 سوره مبارکه حج افزود: پیش از هر چیز باید همه ما بدانیم که هیچ انسانی وجود ندارد بتواند کاری برای خدا انجام دهد که برای ذات اقدس پروردگار منفعتی داشته باشد و این یک حقیقت است که خدا از عمل کسی بهره‌مند نمی‌شود تا جایی که قرآن کریم می‌فرماید «لَنْ يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰكِنْ يَنَالُهُ التَّقْوَىٰ مِنْكُمْ» یعنی خداوند عالم از گوشت قربانی شما بهره‌ای نمی‌برد بلکه این تقوای شماست که در درگاه او پذیرفته خواهد شد.

نیت الهی، معیار سنجش و پذیرش عمل

نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی با اشاره به آیه 160 سوره مبارکه انعام خاطرنشان کرد: عمل زمانی نزد پروردگار ارزشمند است که پشتوانه انگیزه و اخلاص داشته باشد. داعیه خود عمل در حساب و کتاب خیلی مهم است. به همین دلیل است که ممکن است یک عمل خیلی هم کوچک و ناچیز باشد و در محاسبه دنیایی، آن را کم‌اهمیت بدانیم اما ذات اقدس پروردگار آن را مشمول «مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا» بداند یعنی اجر و پاداش اخروی آن را ده برابر حساب کند فقط به این دلیل که در انگیزه عامل، جز خدا نبوده است.

وی با بیان اینکه نفس عمل، سه شکل مختلف دارد، تصریح کرد: نوع اول اعمال آن است که مردم ببینند و لذت ببرند. این عمل کمترین ارزشی نزد پروردگار ندارد؛ اینکه بنده کاری را انجام بدهد که مردم بگویند فلانی آدم خوبی است. این عمل نه‌تنها بی‌ارزش است بلکه این‌طور عمل‎کردن می‌تواند در برخی عرصه‌ها ریا به حساب بیاید و حتی در مقام کفر و شرک مطرح باشد. نوع دوم عمل نیز آن است که فرد برای ارضای احساسات و تمایلات شخصی خود کاری انجام بدهد. اینکه کسی برای آرام‎کردن نیاز روح به حس سخاوت به نیازمند بخشش کند یا برای موقعیت اجتماعی، عملی را هرچند خیر انجام دهد. این عمل هم نزد پروردگار ارزشی ندارد.

آیت‌الله علم‌الهدی با تأکید بر اینکه بزرگ‌ترین اعمال خیر اگر نیت الهی نداشته باشد، در درگاه خدا ارزش ندارد و کوچک‌ترین کارها با انگیزه رضای الهی، حائز بلندمرتبه‌ترین جایگاه‌ها هستند، گفت: فقط عملی در نظام خدشه‌ناپذیر محاسبه الهی محسوب می‌شود که انسان در آن فقط رضایت خدا را در نظر بگیرد. ممکن است این عمل رضایت بسیاری را هم در پی نداشته باشد و کسی اهمیتی به این مسئله ندهد اما اگر همین کار با انگیزه رضایت پروردگار صورت بگیرد، عملی در جهت بندگی و عبودیت پروردگار است و بیشترین اجر را دارد.

وی بیان کرد: سن انسان از زمانی که از میانه بگذرد، فرد ناخودآگاه در مقام محاسبه خود قرار می‌گیرد و فرد در خلوت خود حساب می‌کند که در این نیمه گذشته، چه امورات خیری انجام داده است اما برادران و خواهران، شاید فرد با مجموعه‌ای از عبادات، مجاهدت‌های سیاسی، مبارزات روشنگرانه و اعمال خیر خود شناخته شود اما فقط آن عملی حساب می‌شود که در آن رضای مردم و جلب موقعیت اجتماعی مطرح نباشد.

سیره اهل‌بیت(ع)، الگوی جامع اعمال خیر

عضو مجلس خبرگان رهبری، انگیزه و روحیه را اکسیر مقبولیت یک عمل خواند و گفت: بهترین وجه تسمیه یک عمل نیز در سیره اهل‌بیت(ع) نهفته است؛ آن‌جا که ببینیم ائمه(ع) با وجود اعمال خیر بی‌نهایت و مجاهدت‌هایی که در راه بندگی خدا انجام می‌دادند، بازهم در برابر پروردگار می‌ایستادند و خود را در جایگاه بدهکار می‌دانستند. این را زمانی بهتر درک می‌کنیم که ببینیم در زیارت جامعه کبیره به محضر مقدس اهل‌بیت(ع) گفته می‌شود «وَ بَذَلتم أنفُسَکُم فِی مَرضاتِه وَ صَبَرتُم عَلى ما أصابَکُم فی جَنبه» یعنی شما کسانی هستید که وجود خدا را برای رضایت پروردگار بذل کردید و بر هر مصیبتی که به شما وارد شد، صبر داشتید.

وی ابراز کرد: با این حال، وجود اقدس امام سجاد(ع) در مناجات خود می‌فرمود «اَلْوَیْلُ لیٖ ثُمَّ الْوَیْلُ لیٖ إِنْ كَانَ الزَّقُومُ فیِهٰا طَعَامِی و الْوَیْلُ لیٖ ثُمَّ الْوَیْلُ لیٖ إِنْ كَانَ الْحَمِیمُ فیِهٰا شَـرَابِی» یعنی وای بر من اگر در دوزخ، زقوم غذای من باشد و حمیم نوشیدنی من. برادران و خواهران، عزیزان من، صاحب این سخن، میراث دار کربلاست؛ امام معصومی که همه آن مصیبت‌ها را تجربه کرده اما تا این حد خود را بدهکار می‌داند و همین موضع است که به ما تعلیم داده شده تا موجب قبولی اعمالمان باشد.

امام جمعه مشهد تصریح کرد: رجاء ابن ضحاک در مسیری که مأمور بود تا امام رضا(ع) را از مدینه به مرو بیاورد، در تاریخ نقل کرده که گاهی شرایطی پیش می‌آمد که کل کاروان از حجم عبادت و مستحبات مناجات علی ابن موسی‌الرضا(ع) خسته می‌شد زیرا هیچ‌چیز نبود که در تعقیبات و مراقبات فراموش کند. این مقام عمل اهل‌بیت(ع) بود که نه‌تنها هیچ عملی جز برای رضای خدا انجام نمی‌دادند بلکه همه امور زندگی خود را به خواست خدا واگذار کرده بودند. دلیل آن هم این است که ما خدا را نشناخته‌ایم؛ آن‌طور که علی ابن موسی‌الرضا(ع) خدا را شناخت.

انتهای خبر/