خواستم تا توانستم

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی پایگاه خبری تحلیلی «صبح توس»؛ در میان هیاهوی رقابت‌ها و شور و شوق هواداران ورزش‌های رزمی، نامی درخشید که نشان از غیرت و توانمندی جوانان بسیجی داشت. بنیامین رجایی، جوان برومند و بسیجی روستای زیارت از بخش احمدآباد مشهد است که توانسته در رقابت‌های کشوری مدال طلای مسابقات کشوری کیوکوشین کاراته را به گردن آویزد. این قهرمانی نه تنها افتخاری برای خود او و خانواده‌اش، بلکه مایه‌ی مباهات برای جامعه ورزشی و بسیجی کشور است. 

صبح توس: لطفا ابتدا خودتان را معرفی بفرمایید؛ چند ساله هستید و در چه رشته‌ای فعالیت می‌کنید؟

رجایی: بنده اصالتاً اهل روستای زیارت هستم، اما الان حدود یک سالی است که ساکن ملک‌آبادیم. افتخار دارم که عضو پایگاه بسیج ناحیه کمیل هستم و در این مسیر نیز خدمتگزارم. حدود سه سالی می‌شود که به‌صورت جدی در سبک کیوکوشین کاراته فعالیت می‌کنم و در حال حاضر در رده نوجوانان مشغول به تمرین و مسابقه هستم.

صبح توس: از چه زمانی فعالیت در این رشته را آغاز کردید؟

رجایی: نزدیک به سه سال است که به‌طور متمرکز روی کیوکوشین کار می‌کنم. در این مسیر، زحمات بی‌دریغ مربی عزیزم، شی‌هان حمید شمشیری، نقشی حیاتی داشت. ایشان واقعاً برای ما زحمت کشیدند. حتی از راه دور می‌آمدند تا ما تمرین کنیم و آموزش ببینیم. صمیمانه از ایشان تشکر و تقدیر می‌کنم. بعد از چند دوره شرکت در مسابقات استانی و کسب مقام، توانستیم به مسابقات کشوری راه پیدا کنیم.

صبح توس: در مسابقات کشوری چه مقامی را بدست آوردید و به‌عنوان یک قهرمان کیوکوشین، لحظه‌ای که متوجه شدید مدال قهرمانی را کسب کرده‌اید، چه احساسی داشتید؟ آن لحظه برایتان چطور گذشت؟

رجایی: بنده در رده سنی نوجوانان و وزن منفی ۵۵ کیلوگرم به رقابت پرداختم و به لطف خدا و زحمات مربی، موفق شدم مقام اول کشور را کسب کنم. واقعاً وصف‌ناپذیر بود؛ تمام خستگی‌ها، تمام تمرینات سخت و طاقت‌فرسایی که پشت سر گذاشته بودیم، در آن لحظه به یک‌باره جبران شد. احساس بسیار خوب و شیرینی بود؛ یک حس افتخار و سربلندی که قابل بیان نیست.

صبح توس: این مسابقات کشوری که در آن قهرمان شدید، چه نام داشت و کجا برگزار شد؟ لطفاً کمی درباره سطح و کیفیت آن مسابقات برای ما توضیح دهید.

رجایی: این مسابقات، جام یادبود شهید جمهور، در سالن شهید آیت‌الله رئیسی در مشهد مقدس، به میزبانی استان خراسان رضوی و شهر شاندیز برگزار شد. واقعاً مسابقاتی در بالاترین سطح کیفی بود. شی‌هان عاطفی، مسئول برگزاری، با همت و هزینه‌های شخصی خودشان این رویداد را به بهترین شکل ممکن و در حد یک رقابت بین‌المللی برگزار کردند. داوران و اساتید بزرگی همچون شی‌هان نبی فتحی (رئیس سبک کیوکوشین)، هادی امیری (رئیس هیئت کاراته) و دکتر مزدا صوفی (سرپرست فدراسیون کاراته ایران) حضور داشتند که سطح مسابقات را بسیار بالا برده بود. رقابت‌ها بسیار نزدیک و نفس‌گیر بود.

صبح توس: برای کسانی که علاقه‌مند به کاراته هستند اما اطلاعات زیادی درباره کیوکوشین ندارند، می‌توانید کمی درباره این سبک توضیح دهید؟ تفاوت‌های آن با دیگر شاخه‌های کاراته چیست؟

رجایی: کیوکوشین کاراته، یک شاخه قدرتمند و تاثیرگذار از کاراته است. در این سبک، مبارزات با دست خالی و به صورت فول کنتاکت انجام می‌شود، اما با قوانین خاصی که امنیت مبارزان را تضمین می‌کند. مثلاً، زدن مشت به صورت، سر و پشت حریف خطا محسوب می‌شود. در گذشته این ممنوعیت‌ها کمتر بود و مبارزات خیلی خشن‌تر بود، اما برای حفظ سلامت ورزشکاران، قوانین تغییر کرده است. این سبک، روحیه‌ای قوی و بدنی آماده می‌طلبد.

صبح توس: برای آینده چه برنامه‌هایی دارید؟ آیا قصد دارید به مسابقات بین‌المللی فکر کنید و چه نقشه‌ای برای ادامه فعالیت حرفه‌ای خود در این رشته ترسیم کرده‌اید؟

رجایی: بله حتماً. در حال حاضر تمرکزم بر تحصیل است و قصد دارم در کنار ورزش، درسم را نیز به خوبی ادامه دهم. اما برنامه‌ام این است که پس از اتمام تحصیلات، به صورت سفت و محکم و کاملاً حرفه‌ای، کاراته را دنبال کنم. قطعاً در هر مسابقه‌ای که فرصت باشد، چه داخلی و چه بین‌المللی، شرکت خواهم کرد. سال گذشته هم یک فرصت برای شرکت در مسابقات آسیایی که ایران میزبانش بود و در شمال کشور برگزار شد، پیش آمد، اما متاسفانه به دلیل امتحانات مدرسه نتوانستم شرکت کنم. اما ان‌شاءالله در آینده با جدیت بیشتری این مسیر را دنبال خواهم کرد.

صبح توس: توصیه شما به هم‌سن و سال‌های خودتان چیست؟ چگونه می‌توانند به ورزش، به خصوص رشته‌های رزمی، روی بیاورند و در کنار تحصیل، موفق باشند؟

رجایی: توصیه من این است که حتماً در کنار درس، ورزش را هم داشته باشند. درس در جای خودش مهم است، اما ورزش روحیه آدم را واقعاً عوض می‌کند و از لحاظ جسمی و روحی فواید بی‌شماری دارد. یک مربی خوب و دسترسی به کلاس‌های ورزشی، بسیار کمک‌کننده است. ما خوش‌شانس بودیم که مربی‌مان نزدیک ما بود و کلاس‌ها را برگزار می‌کرد. این دو مکمل یکدیگرند و باعث موفقیت‌های بیشتر می‌شوند.

صبح توس: این موفقیت بزرگ را مدیون چه کسانی هستید؟

رجایی: اول از همه، این موفقیت را مدیون لطف خدا می‌دانم. سپس، حمایت‌های بی‌دریغ پدر و مادرم که همیشه مشوق و پشتیبان من بودند. آنها واقعاً برایم زحمت کشیدند. و در آخر، زحمات شبانه‌روزی مربی عزیزم، شی‌هان حمید شمشیری، که حقیقتاً برای ما کم نگذاشتند. دو سه ماه قبل از مسابقات، تمرینات بسیار فشرده و سنگینی داشتیم که نتیجه‌اش این قهرمانی بود.

داستان زندگی بنیامین رجایی، فراتر از یک قهرمانی صرف، روایتی است از پشتکار، ایمان و تعهد به ارزش‌ها. اودر کنار تحصیل و ورزش، الگویی درخشان برای جوانان این سرزمین ارائه می‌دهد؛ نشان می‌دهد که با تلاش و حمایت خانواده و مربیان، می‌توان به اوج رسید و افتخار آفرید. 

انتهای خبر/

خبرنگار: حمیدرضا ربانی