وصیت‌نامه شهید علی‌اکبر ابارشی

بسم الله الرحمن الرحيم و بسم الله القاصم الجبارين. "و لا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون" "مپنداريد كسانى كه در راه خدا كشته مى‌شوند مرده هستند بلكه آنان زنده و جاويد و در نزد پروردگارشان روزى مى‌خورند. " با درود و سلام به پيشگاه حضرت مهدى (عج) و با درود بيكران بر امام امت اميد مستضعفان جهان آخرت، منجى عالم بشريت و با درود و سلام به روان پاك شهيدان اسلام كه با نثار خون خود نهال انقلاب را آبيارى كردند و با درود و سلام به خانواده‌هاى معظم شهدا و اسرا و معلولين و مجروحين و مصدومين و مفقودين انقلاب. قلم زمانى شروع به گريستن كرد كه گويا اشكش خون و كلامش پيام بود. جنگ جنگ است و عزت و حيثيت و شرف ما در گرو همين جنگ است. اكنون اى پدر و مادر گرامى، دوستان عزيز و خواهران و برادرانم و همشهريان عزيز و عمه گرامى عزيزم، شما براى من خيلى رنج كشيدى. از خداى بزرگ اجرش را مى‌گيرى. هميشه مرا از راه هاى دنيا و از مسير شيطان نجات دادى و به سوى الله مى‌خواندى. اكنون با دعاى شما پدر و مادر گرامى و خواهر و برادرانم به جبهه مى‌روم تا ان شاء الله بتوانم قدمى در راه انقلاب كه پيوند با همان راه حضرت مهدى (عج) است برداشته باشم و اسلام هم حالا باقى مى‌ماند. بارالهى: من اين وصيت نامه را در حالى مى‌نويسم كه با كوله بارى پر از گناه ره به هيچ جا نبرده‌ام و فقط شرمنده و درمانده رو به درگاه تو آورده‌ام زيرا كه در رحمت تو هميشه باز است و لطف و مهر گرم تو آن چنان عظيم است كه با اين كوله‌ بار عظيم پر از گناه باز بنده‌ات را مى‌بخشى و فراوان مى‌پذيرى. من سخنى نيز با پدر و مادر و خواهران و برادرانم و اقوامم دارم كه اى پدر عزيزم و بزرگوارم و اى مادر، مادرى كه مرا در كوچكى، شب و روز از من مراقبت مى‌كردى و اى برادر و خواهرانم، اگر خداى متعال من گنهكار را به سوى خود خواند و در رحمت عظيمش را به روى من گشود هيچ ناراحت نباشيد و هيچ گونه اشكى برايم نريزيد.