حضرت حدیث مفصل می‌خواند از مجمل نگاه‌ها

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح توس»؛ دل به جاده زده‌اند، عزم‌شان را جزم کرده‌اند، می‌خواهند با پای جان، تا پای جان که حرم حضرت یار است قدم بردارند، خستگی‌ناپذیر مسیر را ادامه دهند تا امتداد آستان پاک حضرت علی‌ابن‌موسی‌الرضا (ع).

مذهب‌شان متفاوت است اما این تفاوت‌ها مشی عشق و ارادت آن‌ها را تغییر نمی‌دهد. اهل سنتند و به رسم پیشینیان‌شان ارادتمند خاندان پیامبر اکرم (ص).

برخی از آن‌ها جامانده راهپیمایی عظیم اربعین هستند و برخی هنوز گرد عراق را نزدوده‌اند، فراق را تاب نیاورده و راهی مشهدالرضا (ع) شده‌اند تا به پابوسی نوه مکرم پیامبر اکرم (ص) بیایند.

از شمال شرقی‌ترین شهر ایران، شهرستان سرخس آمده‌اند و سختی راه را به جان خریده‌اند تا دمی در پیشگاه خورشید خراسان حاضر شوند و سفره دل‌شان را برای حضرت باز کنند و از ایشان بخواهند تا رازهای مگوی دل‌شان را بشنود و اجابت کند.

هر کدام‌شان به نیتی آمده‌اند، یکی برای سلامتی، دیگری برای ظهور آقا امام زمان (عج) اما حرف مشترک همه آن‌ها آزادی و پیروزی مردم مظلوم غزه بود.

کاروان پیاده اهل سنت روستای چاله‌زرد شهرستان سرخس هفت سال است که مناسبت شهادت حضرت ثامن‌الائمه (ع) راهی مشهدالرضا (ع) می‌شوند. این کاروان در سال نخست، 20 نفره بود و امروز 150 نفره شده است. این‌ها را فرامرز نصیری‌نژاد، مدیر 56 ساله کاروان می‌گوید و ادامه می‌دهد: من راننده مینی‌بوس هستم و پیش از این‌که کاروان پیاده تشکیل شود، در روز شهادت امام رضا (ع) خودم مردم روستا را به صورت رایگان به مشهد می‌آوردم.

او معتقد است که امام رضا (ع) مختص به هیچ دین و آیینی نیست و این امام همام از آن همه است، او چه خوب فهمیده است که در پیشگاه این حضرت، اهل سنت و اهل تشیع و حتی مسلمان و کلیمی و یهودی با هم هیچ تفاوتی ندارند چرا که آفتاب خورشید خراسان، دل‌های همگان را گرم می‌کند و او همچون بارانی است که به وقت باریدن، نمی‌پرسد که این پیاله خالی از آن کیست.

خسته راه است اما وقتی از او راجع به سختی راه می‌پرسم، با عشقی که در چشمانش موج می‌زند، می‌گوید: عاشق که خسته نمی‌شود، ما همه به عشق حضرت رضا (ع) قدم در این راه نهاده‌ایم.

جاده سرخس، جاده‌ای پر پیچ‌وتاب است و این راه را برای کاروان پیاده بسیار سخت می‌کند، نصیری‌نژاد بیان می‌کند: در بخشی از جاده، پیاده‌روی ممنوع است از این رو خودروهایی پا به پای کاروان می‌آیند تا در آن قسمت زائران و عاشقان را سوار بر خودرو کرده و از آن منطقه عبور دهند.

او تمام مسیر راه را به نیابت از شهید سردار سلیمانی و سیدالشهدای خدمت، شهید رئیسی گام برداشته است، این را خودش می‌گوید و ادامه می‌دهد: از خدا می‌خواهم به من توفیق دهد تا هر سال بتوانم خادم زائران حضرت رضا (ع) باشم و آن‌ها را پیاده به مشهد بیاورم، چرا که این مسیر، مسیر هدایت است.

آمنه میرزادوستی، زائر پیاده 45 ساله‌ای است که به همراه چهار فرزندش قدم در راه نهاده و راهی سرزمین خورشید شده است، خسته است و در گوشه‌ای نشسته و زائران را نگاه می‌کند که هر کدام حال و هوایی دارند و مشغول کاری هستند، یکی قرآن به دست دارد و دیگری در حال استراحت است؛ یکی در حال استراحت است و آن دیگری نماز می‌خواند.

خسته راه است و می‌گوید: سه روز است که در راهیم، از اذان صبح تا اذان مغرب پیاده‌روی می‌کنیم و در بین راه کمی استراحت می‌کنیم با این وجود خستگی‌مان در برابر عشق امام رضا (ع) هیچ است.

او بیان می‌کند: شب اول در دماوند و شب دوم در شهرک رضویه استراحت کردیم و تمام این مسیر را به نیت سلامتی خودم و خانواده‌ام و همه مسلمانان جهان و اتحاد بیشتر آن‌ها قدم برداشته‌ام.

منیژه نصیری‌نژاد 67 ساله است و پنج سال است که با کاروان پیاده اهل سنت همراه می‌شود. او می‌گوید: سلامتی‌ام را از امام رضا (ع) گرفته‌ام و امسال آمده‌ام تا برای سلامتی و سربلندی برادران سپاه، ارتش و بسیج دعا کنم.

او می‌گوید: از سرخس تا مشهد را به نیابت از شهید رئیسی قدم برداشته‌ام و در تمام طول راه برای شادی روح این شهید والا مقام صلوات فرستاده‌ام.

نصیری‌نژاد ادامه می‌دهد: امیدوارم ایران به زودی پاسخی کوبنده به دشمنان بدهد و انتقام خون شهید هنیه را بگیرد و رئیس جمهور نیز حامی جبهه مقاومت باشد و سعی کند که خادم ملت ایران باشد.

می‌خواهم با خانمی مصاحبه کنم که می‌گویند او گنگ و لال است، اما در پیشگاه حضرت رضا (ع) هیچ زبانی گنگ نیست و حضرت حدیث مفصل می‌خواند از مجمل نگاه‌ها، اشک‌ها، آه‌ها و ناله‌ها و فغان‌ها.

فرامرز راهدار مردی در آستانه 60 سالگی است که او هم پنج سال است به همراه کاروان پیاده اهل سنت روستای چاله‌زرد سرخس راهی مشهدالرضا می‌شود. پاهایش درد می‌کند اما تمام طول راه را پیاده و با شوق زیارت حضرت یار قدم برداشته است، او می‌گوید: پاهایم مشکل دارد اما مطمئن هستم که حضرت رضا (ع) پاهای مرا شفا می‌دهد.

خود را مقابل ضریح مطهر امام مهربانی‌ها تصور می‌کند و ادامه می‌دهد: امام رضا (ع) میوه دل حضرت زهرا (س) و امام علی (ع) و نوه پیامبر اکرم (ص) است، امیدوارم به دعای خیر این حضرت رهبر معظم انقلاب عمری طولانی داشته باشند و سایه‌شان بر سر مسلمانان جهان باشد و خداوند به رئیس جمهورمان عزمی راسخ و همتی بلند دهد تا حامی مردم مظلوم فلسطین باشد.

راهدار چیزی برای خودش نخواست، سکوت می‌کنم تا حرف‌هایش را ادامه دهد اما او بغض کرده و سرش را پایین می‌اندازد، گویا درد مردم مظلوم غزه را جدا از درد خویش نمی‌داند.

زینب جامی دختری 18 ساله و زیارت اولی است، می‌گوید تعریف مهربانی و کرامت امام رضا (ع) را زیاد شنیده است، این‌که امام رضا (ع) بیماران را شفا می‌دهد و دوای درد تمام امراض است. این‌که حضرت ثامن‌الحجج (ع) کلید تمام درهای بسته است و هر کس گرهی در کارش می‌افتد کافی است از هر گوشه دنیا نام ایشان را بخواند و پاسخ گیرد.

تنها آرزویش سلامتی پدر و مادرش است و می‌گوید: امسال به نیابت از والدینم و شهید رئیسی قدم در راه گذاشته‌ام و اگر امام رضا (ع) بطلبد و سال بعد نیز زائر پیاده باشم، به نیابت از شهید سلیمانی گام خواهم برداشت.

او که تا به حال زائر مضجع شریف و نورانی حضرت رضا (ع) نشده است می‌گوید: سفر کربلایم را از امام رضا (ع) گرفته‌ام و واقعا درست است که این امام مهربان، برات کربلا می‌دهند.

کاروان پیاده اهل سنت روستای چاله‌زرد سرخس با پاهایی تاول زده و دلی مشتاق به حرم مطهر خورشید خراسان مشرف می‌شوند، دو رکعت نماز عشق می‌خوانند، سفره دل باز می‌کنند و از خوان کرامت هشتمین اختر تابناک امامت توشه‌ای برمی‌گزینند.

پیاده آمده‌اند با کوله باری سبک و توشه راه‌شان عشق به حضرت سلطان، شاه خراسان است، آمده‌اند تا عهد اخوت ببندند با شیعیان و پیروان امام مهربانی‌ها، آمده‌اند تا بگویند امام رضا (ع) عامل اتحاد و برادری است و همه ما زیر بیرق حضرت ثامن‌الحجج، دوست و هم‌پیمانیم.

انتهای خبر/