وصیت‌نامه شهید احمد معلمی

  "ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون" "نپندارید کسانی که در راه خدا کشته شدند مردگانند بلکه زنده اند و نزد خدای خود روزی می خورند" به نام الله پاسدارحرمت خون شهیدان راه حق، و با سلام و درود بر تمامی مجاهدان در راه حق از ابتدا تا اکنون و به امید پیروزی هر چه زود تر رزمندگان اسلام بر کفر پیشه گان بعثی و آزادی اسراء اسلام از بند رژیم بعثی عراق. با سلام به پیشگاه مقدس ولی عصر امام زمان (عج) و با درود بر نایب بر حقش رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران امام خمینی، و با درود بی پایان به تمامی شهیدان گلگون کفن اسلام از اول جنگ تا اکنون. همچنین بر تمامی رزمندگان غیور اسلام که راه حق را انتخاب کردند و تا آخرین نفس می جنگند و با درود بی پایان به تمامی خانواده ها ی معظم شهدا و مجروحین و مفقودین و اسراء. خدا را سپاس بیکران می گویم که در رحمت جهاد را بر من گشود و مرا جرأت داد تا از مرگ نهراسم و زنده مرزوق بمانم. من با نگاشتن چند جمله ای به عنوان وصیت نامه آمادگی خودم را اعلام می کنم تا یاری اسلام کنم. اکنون که دست به قلم بردم و به نوشتن اولین و آخرین یادگار خود اقدام می کنم می دانم که ممکن است دیگر در دنیا نباشم. با وجود این که می دانم این دنیا دوست داشتنی و زیباست، ما که رسیدن به لقای حق تعالی را اصل قرار داده ایم. جبهه یکی از آماده ترین و بلند ترین سکوها برای معراج و پرواز انسان به ملکوت اعلی است. درواقع جبهه دانشگاهی که درس هایش را در هیچ مکانی نمی آموزند و نیز محلی است برای آزمایش انسان که آدمی می تواند میزان وابستگی اش را به عالم مادی بسنجد. بنابراین نقش رفتن ما به جبهه اصل و هدف نیست بلکه بهترین وسیله و کوتاه ترین راه برای تقرب الهی و انجام تکلیف شرعی است. آفتاب عمر بسیار کوتاه بوده و زود غروب می کند. اینک که با یاد خدا به جبهه می روم خدایا تو شاهد باش که نه برای گرفتن انتقام و نه برای طمع بهشت است که وقتی شهید شدم به من عنایت شود، بلکه تنها هدفم احیای دین و تداوم انقلاب اسلامی می باشد.