زخمی که «صیاد مرصاد» بر قلب منافقان زد

به گزارش صبح توس، عملیات مرصاد آخرین نبرد رزمی جنگ تحمیلی بود، اما این بار نیرو‌های دشمن از جنس عراقی نبودند، بلکه ایرانیانی بودند که تحت رهبری مجاهدین خلق، با حمایت صدام به مرز‌های ایران حمله کرده بودند. فرماندهی‌ هوانیروز عملیات مرصاد را امیر سرافراز ارتش شهید سپهبد صیاد شیرازی عهده‌دار بود و توانست در این عملیات طومار زندگی منافقان را در هم بپیچد. صیاد شیرازی دلاور مردی که نامش لرزه بر اندام فرقه‌های خیانت‌کار و گروهک‌های تجزیه‌طلب می‌اندازد با فرماندهی مدبرانه خود توانست زهر شکست را به کام دشمنان اسلام و انقلاب بریزد. وی  در زمان حیاتش در جایی ماجرای ورود منافقین و مطلع شدن از حمله آنها را این‌گونه تعریف می‌کند: «شبانه خودم را با یک فروند هواپیمای فالکون به کرمانشاه رساندم و صحنه پیشروی دشمن را از نزدیک مشاهده کردم و متوجه اوضاع شدم. چنان جو پریشانی و اضطراب در مردم ایجاد شده بود که سراسیمه از خانه بیرون آمده بودند. از طرفی جاده کرمانشاه به بیستون از خودروهایی که در انتظار جابه‌جایی بودند، مملو بود و ترافیک سنگینی ایجاد شده بود. بر این اساس با یک فروند هلی کوپتر از فرودگاه به سمت یکی از قرارگاه‌های تاکتیکی سپاه پاسداران مستقر در طاق بستان حرکت کردیم. نیمه شب چهارم تیرماه بود و تا ساعت یک ونیم نتوانستیم ماهیت دشمن را به دست آوریم که چه کسی است که همین طور در حال پیشروی است. ساعت 5 به پایگاه رفتم. همه را آماده و مهیا برای توجیه دیدم. پس از توجیه خلبانان تاکید کردم وضعیت خیلی اضطراری است. چاره‌ای نداریم هلی‌کوپترهای کبری باید آماده باشند. یک تیم آتش آماده شد ابتدا خودم با یک هلی کوپتر 214 برای شناسایی دقیق و هماهنگی به سمت مواضع حرکت کردم و به این ترتیب اولین عملیات را علیه نیروهای مهاجم و منافق آغاز کردیم. صبح روز پنج مرداد عملیات با رمز یا علی(ع) آغاز شد. در تنگه چهارزبر چنان جهنمی برای یاران صدام برپا شد که زمانی برای پشیمانی نمانده بود. جاده به زودی انباشته از ادوات سوخته شد. همزمان با عملیات هنوانیروز علاوه بر گروه‌های مردمی، تعدادی از لشکرهای سپاه نیز که از جنوب به غرب آمده بودند، وارد عملیات شدند. راه از هر سو به روی بازماندگان کاروان بسته شده بود و آنان به سختی می‌توانستند به عقب برگردند. بعضی از آنها به روستاها پناه بردند و بعضی‌هایشان با خوردن قرص سیانور به زندگی خود خاتمه داده بودند. عملیات که تمام شد در جاده کرمانشاه - اسلام آبادغرب هزاران کشته از آنان به جا مانده بود، اجساد پسران و دخترانی که با ملت خود بسیار ناجوانمردانه رفتارکرده بودند. کسانی که روز تنهایی میهن به یاری اردوی خصم شتافته بودند. حالا من از این عملیات نتیجه می‌گیرم که چقدر خداوند متعال ما را و رزمندگان اسلام و انقلاب را دوست دارد که در هر زمان طوری مقدر می‌کند که بسیاری از مشکلات ما باید با حالت سرافرازانه حل شود. خداوند می‌فرماید: بجنگید تا آن کفار که من می‌خواهم به دست شما عذابشان بدهم و به ما قول و وعده می‌دهد تا آنها را خوار کند و به شما پیروزی وعده می‌دهد و قلبهای شما را شفا بخشد. کدام قلب‌ها؟ قلبهایی که قبل از این عملیات گرفته و غم زده بود. رزمندگان اسلام قلب و دلشان با امامشان برای همیشه گره خورده بود. امام اشاره‌ای دارند که پذیرش قطعنامه مثل نوشیدن زهر بود برای رزمندگان اسلام که سالها فداکاری کرده بودند. در حالی که هشت سال تلاش شده بود بعد از آن ما دلمان می‌خواست به صورتی دیگر نبرد تمام می‌شد. دلمان گرفته بود. اما خداوند با این پیروزی بزرگ و با این کشتار دسته‌جمعی بدترین و خبیث‌ترین دشمنانمان به دست ما، موجب رضایت خاطر رزمندگان اسلام شد و پایان نبرد هشت ساله دفاع مقدس با این عملیات درخشان مرصاد انجام گرفت.» «مرصاد» پاسخی بود به عملیات «فروغ جاویدان»که رزمندگان ایرانی با رمز یا علی آن را در هم شکستند و شکست منافقان در تنگه مرصاد و به هلاکت رسیدن هزاران منافق جرقه‌ای شد در ذهن رجوی و دارودسته‌اش تا انتقام لاشخورهایش را از صیاد مرصاد بگیرد. 1500 زخمی، 1300 کشته و 250 اسیر گویای یک شکست سنگین و تمام عیار بود و بهانه خوبی برای منافقان کوردل تا بخواهند آتش انتقام را روشن کنند. این شکست تلخی بود برای مجاهدینی که مدت‌ها بود طعم پیروزی کامشان را شیرین کرده بود. 11 سال آتش انتقام را روشن نگاه می‌دارند و شب و روز نقشه می‌کشند و برنامه می‌ریزند تا اینکه سرانجام زنی از اعضای تراز اول سازمان مجاهدین خلق، می‌شود مسئول ترور شهید صیاد شیرازی؛ قهرمان ملت ایران. این زن خائن همان زهره قائمی معاون مریم رجوی است که از 12 سالگی به عضویت سازمان درآمده است. او در سال 67 پس از تحمل 5 سال زندان با دروغ تواب شدن آزاد شده و غیرقانونی کشور را ترک می‌کند و می‌رود تا به جنایت‌هایش ادامه داده و خود را برای انتقامی بزرگ و کثیف آماده کند. و سرانجام بامداد 21 فروردین 1378  مردی نارنجی پوش به دستور همان زن مقابل اتومبیل صیاد ظاهر شده و به بهانه دادن نامه، با چهار گلوله صیاد دل‌ها را غرق خون می‌کند و این چنین بی‌رحمانه وی را مقابل منزلش و در برابر دیدگان فرزندش به شهادت می‌رساند. منافقین گمان می‌کردند که انتقام گرفته‌اند و پیروز شده‌اند اما این پیروزی نبود، این یک شکست واقعی بود چرا که آسیب بسیار جدی در سطح بین المللی دیدند و منفورتر از قبل شدند. آری شهید سپهبد علی صیاد شیرازی فاتح واقعی عملیات مرصاد بود که باعث هلاکت و نابودی جمع زیادی از منافقین کور دل شد و پاداش این خدمت بزرگ خود را نیز سال‌ها بعد از جنگ تحمیلی که مدال افتخار آمیز شهادت بود دریافت کرد. گزارش: سارا آویشی انتهای پیام/10023