استقامت زینب (س) نماد بصیرت و معرفت اوست

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح توس»، حادثه عظیم عاشورا به کارگردانی خداوند عالم و نقش‌آفرینی بهترین بندگانش به سالاری حسین بن علی علیه‌السلام از یک‌سو و در سمت دیگر شقی‌ترین افراد عالم شکل گرفت و نقش مدیریت و پیامبری حادثه مصیبت‌بار کربلا پس از امام حسین علیه‌السلام توسط حضرت زینب سلام‌الله علیها این حادثه را در تاریخ ماندگار کرد.

 نقش این بانوی عظیم‌الشأن فقط نقش شیون و جامه دریدن نبود، بانوی پرستشگری که امام حسین علیه‌السلام به ایشان می‌فرمایند مرا در نماز شب فراموش نکن.

حضرت زینب عالمه غیر متعلمه، شخصیت شجاع، رهبری و هدایت خاندان بنی‌هاشم در بحران اسارت و پیامبری وی از روایت کربلا، افشای فساد یزید و یزیدیان و همچنین در مواجهه با پیکر مطهر برادری چون حسین علیه‌السلام نقشی حماسه‌ساز را ایفا کرد و در بعد از شهادت امام حسین علیه‌السلام می‌فرمایند: خدایا این قربانی را از ما بپذیر. این اوج عزت است، اوج عزتی که حضرت زینب سلام‌الله علیها آن را به نمایش می‌گذارند.

زینب و شهادت عزیزان، زینب و غارت خیمه‌ها، زینب و اسارت‌ها، اما در اوج این مصیبت عظیم که شهادت‌ها و رنج‌ها و مرارت‌هاست، حضرت زینب سلام‌الله علیها استقامت بی‌نظیری را از خود نشان می‌دهند، این بانوی عظیم‌الشأن در اوج بصیرت و معرفت هستند و این از اعجاز کربلاست.

در روز یازدهم محرم هنگام حرکت کاروان از کنار پیکر مطهر شهدا و بی‌تابی امام سجاد علیه‌السلام، این بانوی کربلا هستند که ایشان را آرام می‌کنند و می‌فرمایند: چرا بیتابی فرزند برادرم، آرام باش کسانی خواهند آمد و این پیکرهای مطهر را به خاک خواهند سپرد و اینجا زیارتگاه عاشقان می‌شود.

در اینجا می‌بینیم که دختر امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام خبر از غیب می‌دهند و این حضرت زینب هستند که با کلام نافذ خطبه ایراد می‌کنند و اندیشه‌ها و افکار را در آن برهه تاریخ هدایت و مدیریت می‌کنند و پیام قیام عاشورا را بر مبنای جامعه‌شناسی دینی با شناخت زمان و مکان مناسب منتقل می‌کند.

حضرت زینب عالمه غیر متعلمه اند که خداوند مربی ایشان بوده است و می‌داند که دقیقاً در مسیر رفت‌وبرگشت در دربار ابن زیاد و در ادامه مسیر به سمت شام دقیق و عمیق و معصومانه چگونه رفتار کند و می‌داند چه می‌کند و بیان می‌کند: ای یزید نمی‌توانی وحی ما را از بین ببری من تو را تحقیر می‌کنم و من هیچ‌چیز جز زیبایی ندیدم، به خدا قسم تو نمی‌توانی یاد ما را نابود کنی. این چکیده و عصاره‌ای از خطبه حضرت زینب سلام‌الله علیها هست.

می‌بینیم در مسیر بازگشت از شام بر سر دوراهی یک‌راه به مدینه و یک‌راه به کربلا، مسیر کربلا را انتخاب می‌کنند و سنتی به نام اربعین را بنا می‌گذارند که اینک من و شما میراث دار اربعین هستیم و خروجی این اربعین‌ها باید بتواند ما را به مقام محمود برساند که اگر جز این باشد خودمان را به سخره گرفته‌ایم و شعار داده‌ایم.

مشغله همه ما باید آسمانی باشد و ما در این مسیر اربعین و در خروجی آن آرمان‌های زیادی داریم که باید از یک عزادار راکت به یک عزادار قائم تبدیل بشویم و برای آرمان‌های آسمانی‌مان تلاش کنیم.

اربعین یقیناً مقدمه مهم ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است و پرچمی را که امام حسین علیه‌السلام برافراشته‌اند قطع و یقین امام زمان علیه‌السلام حضرت مهدی به هدف خواهند رساند.

امروز کلاس اربعین و قدم‌هایی که در این مسیر برمی‌داریم باید کلاس مهدوی شدن ما باشد، در کربلا حضرت زینب سلام‌الله علیها هر چه داشتند از مال و جان و فرزند فدای معشوق کردند اینک این ما هستیم که در بعدازاین اربعین‌ها باید با ظهور مقام خاص در عمل مان منتقم خون امام حسین علیه‌السلام باشیم.

 باید اربعین بتواند ما را به خیمه حضرت ولیعصر برساند. لبیک یا حسین ما را باید به لبیک یا مهدی متصل کند.

 در حادثه عاشورا می‌بینیم که امام حسین علیه‌السلام از مدینه تا کربلا همه را غربال کردند بیعتشان را برداشتند و همه رفتند. خاص مهدی شدن و مهدوی شدن ما عبور از غربال‌هاست.

اگر ما می‌خواهیم در خیمه مهدوی قرار بگیریم و در اربعین توفیق پیدا کنیم که امان‌نامه عصر غربال را بگیریم این امکان‌پذیر نیست مگر اینکه از پیامبر کربلا با بصیرت و معرفت در راه ولایت‌پذیری و مبارزه، مسخره شدن، تحقیر شدن، آبرو گذاشتن، شهادت‌ها و اسارت‌ها را تحمل کنیم و با تبعیت از بانوی کربلا هزینه بپردازیم.

ندای «حل من ناصر ینصرنی» امام زمانمان را با گوش دل‌وجانمان بشنویم و بدانیم که اربعین یک زیارتگاه و یک زیارت مستحبی نیست، اربعین قرارگاه سربازان امام زمان از سراسر جهان است.

اربعین جاده سلوک است، اربعین چشم‌انداز، هدف و نقشه راه برای ما دارد و بستری برای حاکمیت امام معصوم در جهان است.

 در پایان اینکه من، شما و هرکسی که این متن رو خواهد خواند از خود سؤال کنیم در کجای این نقشه مهم و معنوی قرارگرفته‌ایم، عاشوراهای عمرمان را در کجای این نقشه نورانی قرار داده‌ایم، شخصیت حقیقی ما در کدام نقطه قله مقام محمود است و در مسیر طلب «ثارک مع امام منصور» چقدر مهدوی هستیم که این همان هدف عاشوراست.

انتهای پیام/