از پروژه‌های غرب‌زده تا آرمان‌های اسلامی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح توس»؛ ایران در تاریخ معاصر خود، دو مسیر متفاوت و در عین حال متقابل را تجربه کرده است: یکی مسیر پهلویسم که نماد مدرنیته وارداتی و تلاش برای همگام‌شدن با غرب بود، و دیگری مسیر جمهوری اسلامی که بر مبنای هویت اسلامی و آرمان‌های عدالت‌خواهانه شکل گرفت. 

پهلویسم، به عنوان یک پروژه مدرنیزاسیون، تلاش کرد تا ایران را به سمت مدرنیته‌ای که عمدتاً از غرب الهام‌گرفته شده بود، سوق دهد. این پروژه، با نادیده‌گرفتن فرهنگ و هویت تاریخی ایران، به نارضایتی‌های گسترده‌ای در میان مردم منجر شد. 

ناتوانی در پاسخگویی به نیازهای نسل جوان و عدم توجه به ارزش‌های فرهنگی و دینی، از جمله عواملی بود که باعث شکست این پروژه شد. پهلوی‌ها باتکیه‌بر سیاست‌های سرکوبگرانه، به جای ایجاد فضایی برای گفت‌وگو و تعامل، به تقویت دیکتاتوری و فساد پرداختند. 

این امر موجب شد که مردم به تدریج از رژیم فاصله بگیرند و احساس کنند که هویت و ارزش‌های آنان در خطر است. در این فضا، نارضایتی‌ها به خیزش‌های مردمی تبدیل شد که در نهایت به انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ انجامید.

پهلویسم، نه‌تنها نتوانست به نیازهای نسل جوان پاسخ دهد، بلکه با نادیده‌گرفتن هویت اسلامی و فرهنگی ایران، به یک پروژه ننگین تبدیل شد. این پروژه، با تلاش برای غرب‌زدگی و نادیده‌گرفتن ارزش‌های اسلامی، به یک چالش جدی برای هویت ملی ایران تبدیل شد. 

پهلوی‌ها با تلاش برای ایجاد یک هویت مصنوعی و غرب‌زده، به یک پروژه شکست‌خورده تبدیل شدند. در مقابل، انقلاب اسلامی، باتکیه‌بر آرمان‌های اسلامی و عدالت‌خواهانه، خود را به عنوان نیرویی مقاوم در برابر امپریالیسم غربی معرفی کرد. این نظام، به مردم این امید را داد که می‌توانند باتکیه‌بر ظرفیت‌های درونی و هویت اسلامی، به پیشرفت و توسعه دست یابند.

انقلاب اسلامی، با ایجاد یک نظام مبتنی بر عدالت و آزادی، به یک الگوی موفق در جهان اسلام تبدیل شد. این نظام، باتکیه‌بر ارزش‌های اسلامی و انسانی، به یک چالش جدی برای نظام‌های استبدادی و دیکتاتوری تبدیل شد. انقلاب اسلامی، با ایجاد یک فضای آزاد و دموکراتیک، به یک الگوی موفق برای کشورهای دیگر تبدیل شد. این نظام، باتکیه‌بر ارزش‌های اسلامی و انسانی، به یک چالش جدی برای نظام‌های استبدادی و دیکتاتوری تبدیل شد.

در نهایت، ایران نیازمند یک سنتز نوین است که ترکیبی از هویت اسلامی، مدرنیته عدالت‌محور و رویکرد آخرالزمانی باشد. این سنتز، می‌تواند به عنوان یک راهکار برای عبور از تناقضات داخلی و پاسخ به نیازهای نسل جوان عمل کند. ایران باید به این درک برسد که قدرت مقاومت در نظم ژئوپلیتیک، تنها باتکیه‌بر ظرفیت‌های درونی و هویت اسلامی ممکن است.

ایران در تقاطع ژئوپلیتیک و تقدیر الهی قرار دارد. برای تبدیل‌شدن به یک قدرت مقاوم در برابر امپریالیسم و همچنین زمینه‌ساز ظهور، باید از تجربیات گذشته درس بگیرد و به چالش‌های کنونی پاسخ دهد. این مسیر، نیازمند یک رویکرد جامع و عدالت‌محور است که به نیازهای نسل جوان توجه کند و هویت اسلامی را در کنار مدرنیته‌ای متناسب با ارزش‌های اسلامی قرار دهد.

 تنها در این صورت است که ایران می‌تواند به جایگاه ویژه‌ای که در تاریخ و روایات آخرالزمانی دارد، دست یابد و به عنوان یک الگوی موفق در جهان اسلام شناخته شود.

انتهای خبر/