سال علوی فرصتی برای تحقق جامعه علوی

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «صبح‌ توس»؛ محمد اسماعیل‌زاده، فعال فرهنگی در قالب یادداشتی به برسی موضوع سال علوی و شیوه‌های تحقق جامعه علوی پرداخت.

در این یادداشت تقارن عید نوروز و ایام شهادت امام علی علیه‌السلام و شب‌های قدر را، فرصتی برای بازنگری در سبک زندگی فردی، اجتماعی، سیاسی در جهت رسیدن به تمدن نوین اسلامی بیان شده است.

تقارن عید نوروز با ایام شهادت امام علی علیه‌السلام، تقارنی از جنس دو معنا و آیین است؛

از یک سو، نوروز به عنوان نماد امید و تازگی طبیعت، حامل پیام زندگی و حیات است، و از سوی دیگر ایام شب‌های قدر و شهادت مولای متقیان علی علیه‌السلام، یادآور اوج عبودیت و ایثار یک انسان کامل را تداعی می‌کند.

این تقارن پر خیر و برکت، فرصتی مغتنم برای بازنگری در معنای حقیقی تحول است، چرا که بهترین سال و بهترین تحول، سالی است که با معیارهای علوی مقارن شود.

هرچند در ظاهر، شاید چنین تقارنی غم و شادی را در مقابل یکدیگر قرار دهد، اما در حقیقت این دو مفهوم نه تنها در تعارض نیستند، بلکه مکمل یکدیگرند، چرا که شادی عید نوروز زمانی پایدار خواهد بود که بر پایه‌ی معرفت و معنویت استوار گردد.

از این فرصت معنوی باید به بهترین صورت ممکن استفاده کرد که اگر مورد دقت قرار گیرد برکات گسترده‌ای برای جامعه به ارمغان خواهد نشست که از جمله آنها به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:

احیای ارزش‌های اخلاقی در جامعه:

با الگوگیری از سیره امیرالمؤمنین علیه‌السلام در صداقت، عدالت، امانت‌داری و ساده‌زیستی می‌توان نمونه بارز یک انسان کامل در عرصه اجتماع را رقم زد‌.

تأکید بر پیوند عمیق دین و ملیت:

جمع بین آیین‌های ملی مانند نوروز با اعتقادات مذهبی و دینی می‌تواند موجب حفظ ارزش‌های دینی گشته و سنت‌های گذشتگان با ارزش‌های دینی هم‌راستا و هماهنگ شوند.

جهت‌دهی به شادی‌ها:

بسیاری از شادی‌ها نه‌تنها بدون جهت هستند بلکه به دلیل عدم وجود چهارچوب اخلاقی موجب تنزل جایگاه انسان می‌شود، اما شادی همراه با یاد خدا، اهل بیت و در چارچوب کرامت انسانی، جایگزین شادی‌های سطحی و گاهی ناپسند هستند که به رشد انسان کمک خواهند کرد. 

حال برای اینکه سال علوی بر تمام جوانب یک جامعه صدق کرده و در تمامی مصادیق اجتماعی و سیاسی گنجانده شود، باید این جامعه بر اساس معیارها و ارزش‌هایی تنظیم شود که در زندگی امام علی علیه‌السلام جریان داشته است.

برخی از این معیارها را می‌توان اینگونه یادآور شد:

عدالت‌محوری:

امام علی علیه‌السلام نماد کامل عدالت بوده و این معیار در تمامی جوانب زندگی ایشان مورد تاکید قرار داشته است که برای تحقق عدالت در جامعه این معیار باید توسط آحاد جامعه در دستور کار قرار گیرد.

پرهیز از تجمل‌گرایی:

 ساده‌زیستی در زندگی امام، الگویی روشن برای مبارزه با اسراف، چشم‌و‌هم‌چشمی و مصرف‌گرایی است که امروزه این مسئله به یک معضل بزرگ در جامعه تبدیل شده است و تنها راه رهایی از آن تمسک به صفت ساده‌زیستی است که امیرالمؤمنین علیه‌السلام مصداق بارز این حقیقت هستند.

معنویت و بندگی:

شخصیت عبادی حضرت علی علیه‌السلام، یک شخصیت اهل تهجد و عبادت که نه‌تنها ذوب در ایمان بود بلکه معنا و حقیقت ایمان در شخصیت او معنا پیدا می‌کرد در حالی که شب‌ها در حال عبادت و روزها در خدمت مردم بود. در همین راستا باید برنامه سال جدید ما بر پایه تقویت رابطه با خدا و خدمت به خلق استوار باشد.

مسئولیت‌پذیری اجتماعی و فردی:

از آنجایی که هیچ‌کس در نگاه علوی نسبت به جامعه بی‌تفاوت نیست، هر فرد باید نقش خود را در بهبود وضعیت جامعه شناخته در راستای حل مسائل و معضلات جامعه در عرصه‌های مختلف در حد توان نقش‌آفرینی کند‌.

لزوم عمل به سیره سیاسی حضرت امام علی علیه‌السلام در جهت تحقق سال علوی

در عرصه سیاست، مسئولان جامعه اسلامی نیز باید با تمسک به امام علی علیه‌السلام نسبت به تحقق سال علوی در عرصه حکومت‌داری به وظیفه خود عمل کنند.

شخصیت حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام الگویی بی‌نظیر از صداقت، مسئولیت‌پذیری، مشورت با مردم و پرهیز از قدرت‌طلبی را ارائه می‌دهد، به‌طوری که برخی از رفتارهای سیاسی که برگرفته از سیره آن حضرت‌ است، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد؛

 پایبندی به حق ولو به قیمت از دست دادن قدرت:

جامعه‌ای بر پایه معیار‌های الهی و دینی استوار می‌شود که مسئولان آن جامعه به این معیار‌ها عمل کرده و از منافع شخصی چشم‌پوشی کرده و برای رفع نیاز مردم از هیچ تلاشی چشم‌پوشی نکنند، درست همانگونه که امام علی علیه‌السلام هرگز برای حفظ قدرت، از حق عدول نکرد.

شفافیت در امور مالی و سیاسی:

یکی دیگر از مسائلی که به تحقق جامعه علوی در سال علوی کمک بسیاری خواهد کرد شفافیت مسئولین در تمام جوانب مسئولیتی مخصوصا در امورات تصمیم‌ساز دولتی و مسائل مربوط به بیت‌المال و حق‌الناس خواهد بود، که سیره علوی بیانگر حساسیت ایشان به مسئله بیت‌المال و حق مردم است و کوچک‌ترین خیانتی در حکومت‌داری امیرالمومنین علیه السلام جایی نداشته است.

 برخورد قاطع با فساد:

یکی از ابزار امیدآفرینی و اصلاح جامعه مبارزه با مفاسد در طبقه‌های مختلف مدیریتی یک جامعه است، به‌طوری که هیچ‌گونه تعارفی با افراد فاسد حتی خویشان یا نزدیکان صورت نگیرد که شخصیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام مصداق بارز ایستادگی در برابر خیانت یا فساد بود.

 پرهیز از عوام‌فریبی:

مسئله دیگری که به تطبیق یک جامعه با جامعه علوی کمک بسیاری می‌کند، صداقت است که این مسئله رکن اصلی حکمرانی علوی بود؛ به‌طوری که امام هرگز برای جلب رضایت عموم، از حقیقت چشم‌پوشی نکرد و موضوعات حکومت‌داری را به‌صورت صریح برای مردم روشن می‌نمود تا شائبه‌ای در اذهان مردم شکل نگیرد.

بنابراین در سال جدید، اگر مسئولان و فعالان سیاسی کشور، سیره فردی، اجتماعی و سیاسی حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام را الگوی خود قرار دهند، بسیاری از معضلات جامعه به راحتی حل خواهد شد، به‌طوری که جامعه‌ای به دور از تبعیض، بی‌عدالتی، فساد و فاصله طبقاتی شاهد خواهیم بود که بیانگر تمدن نوین اسلامی خواهد بود. ان‌شاءالله

انتهای خبر/