یادداشت؛ «پدر امیدوار خانواده‌ ایران»/۲

به گزارش پایگاه خبری صبح توس، حجت‌الاسلام عباس بابائی، استاد حوزه و دانشگاه در یادداشتی نوشت: یکی از حکیمانه‌ترین روایات پیرامون «امید» این سخن نبوی(ص) است: «إنَّمَا الأَمَلُ رَحمَهٌ مِنَ اللّه‏ِ لاُِمَّتی، لَولاَ الأَمَلُ ما أرضَعَت اُمٌّ وَلَداً، ولا غَرَسَ غارِسٌ شَجَراً!»؛ (امید در حقیقت، رحمتی از جانب خداوند برای امّت من‏ است. اگر امید نبود، هیچ مادری فرزندی را شیر نمی‏‌داد و هیچ باغبانی، نهالی نمی‏‌کاشت!) شاید این کلمات امام خامنه‌ای را بتوان شرحی بر این روایت فوق‌العاده شمرد: «یکی از بزرگ‌‌ترین نعم الهی، امید و اعتمادبه‌نفس است که در مردم هست. روح امیدواری، خیلی نعمت بزرگی است. مردمِ مأیوس، ناامید و بدون افق دید، بی‌صبری می‌کنند؛ نه اینکه کار نمی‌کنند، مانع کار هم می‌شوند؛ ولی مردمِ امیدوار، خودشان جلوجلو می‌دوند و مسئولان را به دنبال خودشان می‌کشانند.» حال سؤال مهم آن است که برای افزایش اکسیری به‌نام «امید» در افراد و جوامع چه باید کرد؟ راه نخست افزایش ایمان است؛ ایمان به عنوان موتور محرک و پیشرانی است که هرچقدر قوی‌تر و گرم‌تر باشد، حرکتی به نام «امید» را قوی‌تر و سریع‌تر و ماناتر می‌کند. امام‌خامنه‌ای فرمودند: «امید یعنی آن حالتی که با حرکت همراه است، با تنبلی و سکون نمی‌سازد، کسی که امید دارد به سر منزل می‌رسد راه می‌رود، اینکه کسی بنشیند و امید داشته باشد به سر منزل می‌رسد، این نشدنی است.» بعد از انقلاب بیشترین دشمنی‌ِ‌ دشمنان و ناجوانمردیِ بعضی دوستان نسبت به «امامین انقلاب» روا داشته‌ شد و حال آنکه این دو در صدر امیدواران عالم قرار داشتند! حل این معما جز با گوهر «ایمان» محقق نخواهد شد. ارتباطی است مستقیم بین افزایش ایمان و افزایش امید. رهبر انقلاب درباره‌ امید امام فرمودند: «امام خود می‌گویند در طول سال‌ها مبارزه تا پس از پیروزی هرگز دچار یأس نشدم. این امید امام هم ناشی از ایمان او بود.» در طرف دیگر کسانی بودند و هستند که بیشترین امکانات و درآمدها در این کشور از آن آنان بوده اما در صدر ناامیدترین ایرانیان قرار گرفته‌اند؛ چراکه رابطه‌ای است مستقیم بین کاهش ایمان و کاهش امید. حال باید به این سؤال مهم پاسخ داد که برای افزایش ایمان فردی و اجتماعی چه باید کرد؟ ادامه دارد...