از زبان اشاره تا همبستگی اجتماعی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح توس»، به نقل از شبکه اطلاع‌رسانی راه دانا؛ روز جهانی ناشنوایان (30 سپتامبر - 9 مهر) فرصتی است تا جهانیان برای درک و حمایت از جامعه ناشنوایان متحد شوند و بر اهمیت آن تأکید کنند. این روز برای تجلیل از دستاوردها و معرفی چالش‌ها و مشکلاتی که ناشنوایان با آن مواجه هستند، همچنین گسترش آگاهی عمومی درباره اهمیت این مسائل و ترویج حق‌وحقوق ناشنوایان اختصاص دارد.

روز جهانی ناشنوایان از سال 1957 به پیشنهاد فدراسیون جهانی ناشنوایان (WFD) آغاز و به‌عنوان روزی برای تجلیل از فرهنگ، زبان و حقوق انسانی ناشنوایان تعیین شد. در این روز، به یاد دکتر شرایر، نخستین رئیس فدراسیون ناشنوایان، تلاش‌هایی برای برجسته‌سازی مشکلات و نیازهای ناشنوایان انجام می‌گیرد.

در ایران نیز، از سال 1380 با تصویب شورای فرهنگ عمومی، روز 8 مهر به‌عنوان روز جهانی ناشنوایان به رسمیت شناخته شد. مراسم و برنامه‌های متنوعی به‌منظور بهبود وضعیت ناشنوایان و آگاهی‌بخشی عمومی در سراسر کشور و نیز در همکاری با انجمن‌های بین‌المللی برگزار می‌شود. سازمان‌های مختلف و جوامع مدنی تلاش می‌کنند تا با اجرای برنامه‌های آموزشی و فرهنگی شرایط مناسبی برای ناشنوایان فراهم آورند.

دلایل و انواع اختلال شنوایی
ناشنوایی می‌تواند به دلایل مختلفی ازجمله ژنتیکی، مشکلات دوران بارداری، عفونت‌های شدید و عوامل محیطی بروز کند. کری انتقالی ناشی از وجود جسم خارجی و یا عفونت گوش میانی و کری عصبی که ناشی از آسیب سلول‌های حساس است، ازجمله عمده‌ترین انواع ناشنوایی هستند. پیشگیری و درمان زودهنگام می‌تواند نقش مؤثری در بهبود کیفیت زندگی افراد ناشنوا داشته باشد.

زبان اشاره؛ وسیله‌ای برای ارتباط مؤثر
زبان اشاره، به‌عنوان یکی از ابزارهای اصلی ارتباطی برای ناشنوایان، نقشی اساسی در بهبود کیفیت زندگی آن‌ها دارد. این زبان شامل حرکات بدن و علائم دیداری است که در طول زمان به یک سیستم پیچیده و توسعه‌یافته تبدیل‌شده است. زبان اشاره برای همه افراد ناشنوا قابل‌فهم نیست و تفاوت‌های زبانی می‌تواند چالش‌هایی به همراه داشته باشد.

اقداماتی برای بهبود کیفیت زندگی ناشنوایان
آموزش‌وپرورش: ایجاد برنامه‌های آموزشی خاص با توجه به نیازهای ویژه ناشنوایان، شامل استفاده از زبان اشاره و سایر روش‌های ارتباطی برای بهبود یادگیری.
فناوری‌های کمکی: توسعه و دسترسی به فناوری‌های نوین مانند سمعک و کاشت حلزون برای بهبود توانایی شنیداری و افزایش ارتباطات اجتماعی.
ترویج آگاهی عمومی: برگزاری کمپین‌ها و رویدادهای آموزشی جهت افزایش درک عمومی و کاهش تبعیض اجتماعی نسبت به ناشنوایان.
حمایت قانونی و اجتماعی: تصویب قوانین حمایتی برای تضمین حقوق و دسترسی‌های برابر به فرصت‌های شغلی، آموزشی و خدمات بهداشتی.
چالش‌های پیش رو
بزرگ‌ترین چالش پیش روی جامعه ناشنوا، عدم درک و آگاهی کافی از سوی جامعه شنوا است. هنوز بسیاری از مردم از نیازها و چالش‌های ناشنوایان آگاه نیستند و ممکن است این ناآگاهی به تبعیض‌هایی منجر شود؛ همچنین کمبود منابع و امکانات آموزشی متناسب با نیازهای خاص ناشنوایان، می‌تواند مانعی برای پیشرفت آن‌ها باشد.

روز جهانی ناشنوایان فرصتی است برای تجلیل و گرامیداشت جامعه‌ای که اغلب نادیده گرفته می‌شود؛ با افزایش آگاهی عمومی، بهبود دسترسی به فناوری‌های پیشرفته و ایجاد محیط‌های آموزشی و اجتماعی حمایتی، می‌توان به ساخت جامعه‌ای فراگیر و عادلانه یاری رساند. توجه به نیازهای خاص ناشنوایان و تأکید بر حقوق انسانی آن‌ها نه‌تنها سبب بهبود زندگی آن‌ها می‌شود، بلکه گامی به‌سوی جامعه‌ای آگاه‌تر و مسئول‌تر است.

انتهای پیام/