به گزارش صبح توس؛ در دنیای سینما سخن معروفی است که می‌گویند اگر می‌خواهید هنرپیشه‌ها برای شما جذاب بمانند بهتر است هرگز پشت صحنه فیلم‌های آن‌ها را تماشا نکنید. چرا که در آن لحظات فرد تصور می‌کند خودش هم می‌تواند مانند آن هنرمند محبوب نقش بازی کند، اما وقتی در موقعیت قرار بگیرد، نه فقط نمی‌تواند مانند ستاره‌اش شود و شکست می‌خورد، بلکه قهرمانش را هم از دست می‌دهد.

از این سخن می‌توان در کار رسانه‌ای هم استفاده کرد. جذابیت زیاد در رسانه یکی از دلایلی است که افراد، به‌خصوص شهروندان را جذب می‌کند و باعث می‌شود آنها همیشه تصور کنند تهیۀ خبر یا گزارش به همان سادگی و راحتی‌ای است که در فیلم‌ها نشان داده می‌شود.

در حقیقت آنچه به مردم نشان داده شده بخشی کوچک از واقعیت تهیه یک گزارش است. شاید یکی از دلایلی هم که باعث شده عده‌ای تصور کنند خودشان می‌توانند یک رسانه داشته باشند و کار رسانه‌ای انجام دهند و نیازی به فرد ماهر در این حرفه ندارند همین مسئله است.

آنچه وضعیت رسانه‌های ایران را دشوارتر از وضعیت مشاغل دیگر می‌کند، نه‌فقط دخالت افرادی است که هر کدام خود را صاحب رسانه و قدرت تصور می‌کنند، بلکه محدودیت‌هایی است که رسانه‌های حرفه‌ای و رسمی دارند و دلیل اصلی قدرت گرفتن شبکه‌های اجتماعی نیز همین است.

شبکه‌های اجتماعی برای سبقت گرفتن از همدیگر و به دست آوردن مخاطب و درآمد بیشتر، در حالی که اصالً اصولی از خبرنگاری نمی‌دانند و فقط ویترینی از آن دیده‌اند، نه‌فقط باعث خدشه‌دار شدن حیثیت رسانه‌های رسمی وحرفه‌ای شدند، باعث به خطر افتادن امنیت روانی مردم نیز شدند.

البته، این به آن معنا نیست که شبکه‌های اجتماعی همیشه امنیت روانی را به خطر می‌اندازند، این شبکه‌ها اگر در خدمت رسانه‌های حرفه‌ای باشند، به اطلاع‌رسانی سریع بسیار کمک می‌کنند و مخاطب را در جریان لحظه به‌ لحظه اخبار قرار می‌دهند.

اما، وااسفا را زمانی باید سر داد که محدودیت و تبعات آن باعث شود هرزه‌نگاران وارد شبکه‌های اجتماعی شوند و جای رسانه‌های رسمی را بگیرند. این در حالی است که به هیچ مرجعی نیز پاسخگو نیستند.

برخی نیز می‌گویند موج شبکه‌های اجتماعی، رسانه‌های رسمی را زمین‌گیر کرده و درنهایت رسانه‌های حرفه‌ای حذف خواهند شد.

به نظر می‌رسد این سخن درست نیست، چراکه اولاً سیاستگذاری اولیه این شبکه‌ها بر پایه سرگرمی است نه خبررسانی و دوم اینکه اگر اینطور بود موج حذف رسانه‌های حرفه‌ای ابتدا باید در کشورهایی اتفاق می‌افتاد که در حوزه رسانه بسیار جلوتر از ما هستند.

تیراژ میلیونی روزنامه‌ها در ژاپن، امریکا و کشورهای اروپایی نشان می‌دهد این نظر کاملاً غلط است. آنچه شبکه‌های اجتماعی را در ایران قوی کرده، چند دلیل کاملاً مشخص دارد: محدودیت، ضعف رسانه، کمبود نیروی حرفه‌ای رسانه و البته از همه مهمتر هویت بخشیدن به شبکه‌های اجتماعی به‌عنوان رسانه از سوی چهره‌های سیاسی.

امیر روح بخش، کارشناس رسانه

انتهای پیام/