رسول اکرم (ص‌): حق را بگو و در راه خدا از ملامت هیچ ملامت گری نهراس.
شنبه 1403/02/29 Saturday - 2024 18 May السبت ، 10 ذو القعدة ، 1445
ساعت
1403-02-12 15:50 شماره خبر : 6796 https://sobhtoos.ir/short/erX1z 0
«صبح توس» به‌مناسبت روز جهانی کارگر گزارش می‌دهد؛

کارگردان اصلی‌ترین عامل تبدیل شدن یک فیلم‌نامه به فیلم سینمایی یا تلویزیونی است که وقتی از آن یک «دال» کم کنیم، می‌شود «کارگران» که این‌ها اصلی‌ترین عامل چرخش چرخ تولید و اقتصاد هستند.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «صبح توس»؛ در سررسید کشورمان، یک روز به نام کسانی نام‌گذاری شده است که چرخ تولید بر روی دستان پرتوان‌شان می‌چرخد اما گاهی زیر چرخ‌دنده‌های اقتصاد و گرانی قد خم می‌کنند بی آنکه خم به ابرو بیاورند.

همان‌ها که در زندگی‌شان و به فرزندان‌شان مشق قناعت می‌گویند. همان‌ها که گاهی زبان‌شان قاصر می‌شود در بیان دغدغه‌ها و مشکلات و چشمان‌شان کور می‌شود در برابر هر آنچه دل‌شان می‌خواهد. آخر به قول شاعر گفتنی هر چه از دیده رود از دل رود.

به‌مناسبت روز کارگر راهی شهرک صنعتی توس می‌شویم. مسیر دور است اما زیبا، درست به زیبایی دل کارگرانی که گاهی دغدغه همکاران‌شان را به دغدغه‌های خودشان ارجح می‌دانند.

ناشنوایی که صدای همه کارگران است

وارد کارخانه‌ای می‌شویم و مستقیم می‌رویم به سراغ یکی از بهترین‌های روزگار. فائزه مصطفایی ناشنواست و قدرت تکلم ندارد اما امروز صدای همه کارگران زن شده است. جوان است و تنها یک دختر 10 ساله به نام عاطفه دارد.

حدود سه سال است که در یکی از کارخانه‌های شهرک صنعتی توس مشهد مشغول به کار شده، می‌گوید فرزندش را به مادرش می‌سپارد و خودش دل می‌سپارد به جاده و راهی شهرک صنعتی می‌شود.

شاید دنیا بر او سخت گرفته باشد اما او دنیا را آسان گرفته است و از همه چیز راضی است. از او راجع به دغدغه‌هایش می‌پرسم، در مورد سختی کارش با او گفتگو می‌کنم اما او می‌گوید همه چیز خوب و بر وفق مراد است. نمی‌دانم این را از ته دل می‌گوید یا از سر آنکه سرکارگر کارخانه که همه او را مهندس صدا می‌زنند درست مقابل او ایستاده است.

تناقض تأکید بر فرزندآوری و ندادن حق اولاد به کارگران

مهدی جوانبخت جوانی 32 ساله است که سخت مشغول کار بود. می‌گوید درست 10 سال است که در کارخانه‌ای در شهرک صنعتی مشغول به کار شده است.

مثل همه کارگران زحمت‌کش راضی است به رضای خدا و قناعت پیشه می‌کند اما لابه‌لای حرف‌هایش خواسته‌هایش را ریز ریز مطرح کرده و بیان می‌کند: بیمه‌مان خوب است اما مسلما اگر حقوق‌مان بالاتر برود بهتر است.

با من حرف می‌زند و هم‌زمان کارش را هم انجام می‌دهد. از او راجع به شرایط اقتصادی می‌پرسم و او می‌گوید: با توجه به اوضاع اقتصادی، حقوق‌مان کفاف نمی‌دهد و حقوق‌مان نسبت به هزینه‌های زندگی بسیار کم است. 

حرفش کاملا درست است و با یک حساب سر انگشتی می‌توان فهمید گاهی دخل و خرج‌ها با هم نمی‌خوانند و آخر ماه که می‌شود باید چشم کشید تا سر ماه بعد فرا برسد تا شرمنده روی زن و فرزند نماند.

کم توقع است و قانع، مثل همه کارگران عزیز اما توقع حمایت بیشتر دارد و می‌گوید: دغدغه اصلی همه کارگران خانه است این در حالی است که اغلب ما خانه و ماشین نداریم.

خودش فرزند ندارد اما دغدغه همکارانش را دارد و در دفاع از حق آن‌ها می‌گوید: همواره به فرزند آوری تأکید می‌شود اما جالب است بدانید در برخی کارخانه‌ها به بیش از دو فرزند به کارگران، حق اولاد داده نمی‌شود.

فاصله مادران و فرزندان به مسافت شهرک صنعتی

محبوبه عاقلی 10 سال است که در کارخانه‌ای در شهرک صنعتی مشغول است، خودش خانه دارد اما یکی از مهم‌ترین دغدغه همکارانش را بحث مسکن می‌داند و بیان می‌کند: بسیاری از کارگران اجاره‌نشین هستند و اجاره بالای خانه‌ها با حقوق کم کارگران نمی‌خواند.

از او می‌پرسم آیا در شهرک صنعتی مهدکودک یا مدرسه‌ای دیده است. کمی فکر می‌کند و در نهایت پاسخ می‌دهد: به چشم من نخورده است، بعید می‌دانم شهرک صنعتی مدرسه یا مهدکودک داشته باشد؛ اغلب کارگران فرزندان‌شان را نزدیکی محل سکونت‌شان ثبت‌نام می‌کنند و اگر اتفاقی برای فرزندشان رخ دهد باید این مسیر دور را بازگردند، در حالی که وسیله نقلیه به سختی پیدا می‌شود.

او که سرد و گرم کار را بیشتر از همکارانش چشیده است و حالا آرام آرام به آستانه بازنشستگی نزدیک می‌شود، می‌گوید: ما کارگران یاد گرفته‌ایم که از بسیاری خواسته‌هایمان چشم‌پوشی کنیم و قناعت پیشه کنیم تا زندگی‌مان بچرخد.

48 سال سن دارد و 7 سال دیگر بازنشست می‌شود اما سن 55 سالگی را برای بازنشستگی خانم‌ها زیاد می‌داند.

هزینه‌هایی که بر حقوق می‌چربد

اکرم سروش یکی دیگر از کارگران کارخانه‌ای در شهرک صنعتی است که هفت سال است کار می‌کند و معتقد است حقوق‌شان کفاف مخارج زندگی را نمی‌کند و هزینه اجاره خانه و بزرگ کردن فرزندان، می‌چربد بر حقوق‌شان.

پسرش دانشجوی دانشگاه آزاد رشته مکانیک است و دخترش دبیرستانی است. از هزینه تحصیل فرزندش از او می‌پرسم، لبخندی زده و به یک جمله بسنده می‌کند و می‌گوید: سخت است.

سعی می‌کند خوش حساب باشد چون معتقد است، آدم خوش حساب، شریک مال مردم است. او ادامه می‌دهد: گاهی برای خرج زندگی از دوستان قرض می‌گیرم.

این را می‌گوید و من در دل دعا می‌کنم که ای کاش همه ما وام‌دهنده باشیم و نه وام‌دار دیگران.

انتهای خبر/

کارگردان بدون «دال» عامل چرخش چرخ تولید
کارگردان بدون «دال» عامل چرخش چرخ تولید
کارگردان بدون «دال» عامل چرخش چرخ تولید
کارگردان بدون «دال» عامل چرخش چرخ تولید
کارگردان بدون «دال» عامل چرخش چرخ تولید
کارگردان بدون «دال» عامل چرخش چرخ تولید
کارگردان بدون «دال» عامل چرخش چرخ تولید
کارگردان بدون «دال» عامل چرخش چرخ تولید
اخبار مرتبط
نظرات
آخرین اخبار