فردوسی پیونددهنده هویت ایران و اسلامی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح توس»؛ جریان فکری حاضر در میان برخی گروه‌های سلطنت‌طلب و تجزیه‌طلب، تلفیقی خطرناک از نژادپرستی مدرن، خرافه‌گرایی و باستان‌پرستی افراطی است که با پوششی از نظریه‌های به‌ظاهر علمی عرضه می‌شود. ریشه‌های این اندیشه را باید در همان خاستگاه مشترک تمامی جریان‌های افراطی ملی‌گرایانه (اعم از پان‌ترکیسم، پان‌عربیسم و پان‌ایرانیسم) جستجو کرد: سیاست‌های استعماری قدرت‌های غربی به ویژه بریتانیا که در دو قرن اخیر در ایجاد تفرقه و فتنه‌انگیزی در منطقه پیشتاز بوده است.

شوونیسم: پروژه‌ای برای تخریب هویت ملی - مذهبی

تبلیغ ملی‌گرایی افراطی (شوونیسم) با هدف ایجاد تقابل میان مؤلفه‌های هویت ایرانی و اسلامی، نه تنها اقدامی ضد تاریخی است، بلکه ادامه همان طرح‌های استعماری برای تضعیف وحدت ملی محسوب می‌شود. تاریخ به‌وضوح نشان می‌دهد که برخی خاندان‌های حاکم در ایران، خود محصول مستقیم سیاست‌های استعماری بوده‌اند.

ایران، گهواره تمدن‌های توحیدی

خاورمیانه به عنوان خاستگاه ادیان الهی و مرکز تنوع قومی و فرهنگی، همواره مورد طمع استعمارگران بوده است. ایران به عنوان یکی از کانون‌های اصلی این تمدن‌سازی، همواره نقشی محوری در تحولات منطقه ایفا کرده است. ایران‌دوستی واقعی مستلزم شناخت عمیق این هویت ترکیبی و احترام به تمامی اقوام تشکیل‌دهنده آن است. کسانی که بدون درک این پیچیدگی‌های تاریخی - فرهنگی، به تبلیغ ایران‌گرایی سطحی می‌پردازند، یا جاهل‌اند یا عمداً در خدمت اهداف بیگانگان.

فردوسی، معمار هویت ایرانی - اسلامی

حکیم ابوالقاسم فردوسی با خلق شاهنامه، نه تنها زبان فارسی را از نابودی نجات داد، بلکه با تمسک به ارزش‌های اسلامی و علوی، پیوند ناگسستنی میان هویت ایرانی و اسلامی ایجاد کرد. اعتقاد راسخ این شاعر حکیم به اسلام و تشیع، به ویژه در بیت معروف:

هرآن‌کس که در جانش بغض علی‌ست

از او زارتر در جهان، زار کیست

به‌وضوح نمایان است. این بیت که در شرایط خفقان‌آور عصر غزنویان سروده شد، نشان‌دهنده شجاعت بی‌نظیر فردوسی در دفاع از حقانیت اهل‌بیت (ع) است.

جریان‌های تحریف‌گر، بازیچه دست استعمار

امروز شاهد فعالیت گروه‌هایی هستیم که با سوءاستفاده از اماکن تاریخی و فرهنگی، در صدد تحریف هویت ملی و مذهبی ما برآمده‌اند. این جریان‌های وابسته که از حمایت مالی و رسانه‌ای شبکه‌های استعماری برخوردارند، همچون مگسان مزاحمی هستند که تنها باعث آزار دوستداران واقعی این مرزوبوم می‌شوند.

راه نجات، بازگشت به خردورزی فردوسی

در این شرایط حساس که کشورمان آماج حملات همه‌جانبه دشمنان قرار گرفته، راه نجات همان مسیری است که فردوسی ترسیم کرده است: تمسک به قرآن، عترت و خرد ایرانی - اسلامی. تنها با پناه‌بردن به این حصن حصین می‌توان در برابر توطئه‌های دشمنان ایستادگی کرد.

انتهای خبر/