به گزارش صبح توس به نقل از صنعت8، تاریخ اسلام از همان صدر تا کنون پر است از رشادت‌های بی‌شماری که توسط زنان و مردان مختلف در جهت برپایی حق در برابر حاکمان ظلم و جور انجام شده و در این راه نیز جواب حاکمان بدون ذره‌ای رحم و مروت بوده ولی این نه تنها باعث عقب‌نشینی اصحاب حق نشده بلکه آنان را به سمت حق بیش از پیش سوق داده است.
از ابتدایی‌ترین روزهای صدر اسلام که سمیه و یاسر شهید شدند و مسلمانان پس از چندی به مدت سه سال در شعب ابی‌طالب محاصره تمام عیار اقتصادی شدند این فشارها بوده است؛ روزی قتل و غارت بوده و روزگاری دیگر در همان شعب ابوطالب در اثر فشار همه جانبه اقتصادی، مسلمانان در اثر گرسنگی سنگ به شکم خود می‌بستند خرمایی را در شبانه‌روز بین سه نفر تقسیم می‌کردند و سرانجام حتی دریای ثروت خدیجه علیهاسلام به پایان رسید و هیچ یک از آنان تسلیم خواسته طاغوت زمانه نشدند تا موریانه به وظیفه عمل کرد.
اما چه بر سر برخی زمامداران آمده که بزرگترین جواب خود به یزید زمان را پرت کردن خودکار به سمت او می‌دانند و لبخندی توأمان دارند برای او و رگی بر گردن دارند که توأمان برای دوستان در حال خود نمایی است و فراموش کرده‌اند که عقیده نگهدارنده آن‌ها قریب به چهل سال است که نه شرقی و نه غربی می‌گوید و چند صدهزار لاله پای آن عقیده پژمردند.
بسیار مردان سیاستی داشته‌ایم در اعصار مختلف که لکه ننگ تسلیم در برابر ظلم بر پیشانی آن‌ها نقش بسته است و این را به گواه تاریخ می‌دانیم و شکی در آن نیست و همه باید بدانند که استقامت رمز پیروزی است و خنده رضایت دشمن نشان کژراهه است و نه پیروزی.
مردمان بی‌وفاترین شهرها که مقتل حسین و علی علیهم‌السلام شد پینه بر پیشانی داشتند خمس و زکات می‌پرداختند و ظاهر اسلامشان پر رنگ و لعاب بود ولی در لحظه حساس انتخاب دین یا دنیا، باختند و برای همیشه در خاک مذلت بی‌وفایی دفن شدند.
تاریخ با همه قامت مجدد اتفاق خواهد افتاد و آیندگان درباره ما چه خواهند نوشت و سیاستمداران به چه القابی خوانده خواهند شد. آیا سرافراز جاودانه خواهند ماند و یا ذلیلانه به چاه فراموشی و یا خیانت خواهند افتاد.
انتهای پیام/
