به گزارش صبح توس، برخلاف فرهنگ غرب که وجود سالمندان را در خانواده ها زائدهای مزاحم می پندارند و میکوشند برای آن که آزادی های شخصی شان محدود نشود و مزاحمی نداشته باشند به نحوی آنان را از محیط خانه و روابط خانوادگی دور کنند اسلام به آنان ارج مینهد و حرمت قائل است و به رعایت حقوق و احترام انان سفارش کرده و به بهره گیری از تجارب آنان نیز تاکسد کرده است.
یکی از مهم ترین وظایف دینی و اخلاقی هر انسان که در قرآن نیز بر آن تاکید شده احسان به پدر و مادر است و این مساله تا جایی با اهمیت است که نیکی به پدر و مادر پس از یکتا پرستی از واجبات است و آزردن آنها نیز پس از شرک از بزرگترین گناهان قرار دارد.
هم چنین در چند جای قرآن كریم، خداوند متعال، احسان به والدین را در كنار توحید و نفی شرك آورده و پس از فرمان به توحید یا نهی از شرك، به احسان نسبت به پدر و مادر فرمان داده است. تأكید قرآن كریم بر احسان به پدر و مادر نشان از عظمت والای مقام آنان، در فرهنگ اسلامی دارد.
در گذشته خانواده ها از افراد سالمند نگهداری می کردند و فرد تا زمانی که در قید حیات بود همه اعضای خانواده وظیفه خودشان می دانستند که از سالمند خود با احترام نگهداری کنند، اما امروزه با وجود مشکلات زندگی در شهرهای بزرگ و خانواده های کوچک با جمعیت کم و اغلب خود محور و تا حد زیادی فراموشکار، خانه سالمندان به وجود آمده و کمتر حرمت آنان نگه داشته می شود و بسیاری به این سبب در معرض بیماری های روانی قرار می گیرند و سال های پایان زندگی را با مشکلات عاطفی فراوانی طی می کنند.
در واقع زندگی ماشینی و کم تحرکی مشکلات زیادی را برای سالمندان ایجاد کرده و در مورد سلامت روان سالمندان نیز عملا کار موثری انجام نشده، در حالی که باید در نظر داشت سلامتی تنها جنبه جسمی ندارد، بلکه بعد روانی آن هم بسیار با اهمیت و لازم است.
سری به یکی از مراکز سرای سالمندان می‌زنیم، فضایی مصفا که پر از درخت و گل و گیاه است و همین فضا آرامشی خاص را ایجاد کرده است.
در هر گوشه از محوطه چند سالمند دیده میشود که بدون هیچ صحبتی در کنار هم نشسته اند و در نگاهشان سالها خستگی دیده میشود، سلامی می‌کنم و از کنارشان می‌گذرم.
در قسمت انتهایی محوطه یک ساختمان قرار دارد که دارای سه طبقه است و هر طبقه از آن ویژه یک عده از سالمندان است، به طور مثال طبقه هم کف مخصوص سالمندانی که از نظر هوشیاری و جسمی سالم بودند بود و طبقه دوم ویژه سالمندانی که دچار آلزایمر هستند.
قبل از اینکه وارد اولین اتاق در طبقه همکف شوم، مسئول فنی و کارشناس این سرای سالمندان توضیح می‌دهد که در این اتاق سالمندان از نظر هوشیاری و جسمی سالم هستند و حتی این اجازه به آنها داده شده که از دوستان خود دعوت کنند تا در جلسه قرآنی که برگزار می‌کنند شرکت داشته باشند.
وارد اتاق می‌شوم، 7 خانوم در اتاق حضور داشتند و مشغول قرآن خواندن بودند.
بعد از سلام و معرفی خودم یکی از خانوم‌ها اشاره به خانومی که در کنار من بر روی تخت نشسته بود می‌کند و میگوید این خانوم مربی قرآن هستند.
در چهره اش آرامش و مهربانی موج میزند، لبخندی میزند و میگوید ما در ماه رمضان هر روز یک جزء از قرآن را میخوانیم و در روزهای دیگر هفته ای یک جزء را دور میکنیم.
از تعداد فرزندانش سوال می‌کنم که میگوید: من همانطور که یک خدا دارم از هر کدام از اعضای خانواده نیز تنها یکی دارم اما به دیگران توصیه می‌کنم فرزندان بیشتری داشته باشند تا زمانی که سالمند شدند حداقل یک نفر از آنها بتواند از پدر و مادرش مراقبت کند.
بعد از گپ کوتاهی که با جمع داشتیم از همین خانوم میخواهم اگر صحبتی یا خواسته ای دارد مطرح کند، میگوید من هیچ خواسته ای ندارم تنها توصیه ای که دارم این است که هیچ‌گاه در زندگی از یاد خدا غافل نشوید و تنها آرزویی که دارم عاقبت به خیری و خوشبختی شما است.
در ادامه با زهره پتویی کارشناس فنی و کارشناس روانشناسی سرای سالمندان به گفتگو می‌نشینیم:
وی در خصوص خدمات این مرکز بیان می‌کند: این مرکز با ظرفیت 100 سالمند دارای 67 سالمند است که اکثر آنها خانوم هستند و 5 نفر انها مجهول الهویه اند که بهزیستی به اینجا معرفی کرده است.
پتویی ادامه می‌دهد: در این مرکز 3 روز در هفته پزشک داریم که یک روز آن مختص روانپزشک و متخصص مغز و اعصاب است و دو روز دیگر مختص پزشک عمومی، فیزیوتراپی و کاردرمانی همراه با مراقبین در طول 24 ساعت است.
وی متذکر میشود: یکی از مهمترین علل حضور سالمندان در اینگونه مراکز کوتاهی و کم‌کاری خانواده ها است و متاسفانه اغلب حتی پس از سپردن سالمند به این مراکز همکاری خود را قطع می‌کنند.
پتویی خاطر نشان می کند: سالمندان در این مرکز در رفاه و آسایش هستند اما تمام اینها هرگز نمی‌تواند جایگزین محبت فرزندان و خانواده شود و بزرگترین مشکل سالمندان بی توجهی خانواده و فرزندانشان است.
این کارشناس مسوول ابراز می دارد: یکی از انتظارات ما از بهزیستی این است که برای تمامی سالمندانی که در این مراکز هستند حقوق و مزایایی تعریف شود و تنها مختص سالمندان مجهول الهویه نباشد.
وی می افزاید: فردی که تمام عمرش را در این کشور سپری کرده و سالها خدمت کرده است این حق را دارد که وقتی به سن سالمندی می‌رسد حمایت مالی شود.
پتویی در خصوص سالمندان اتباع خارجی بیان می‌کند: متاسفانه بهزیستی در قبال این افراد مسوولیتی را بر عهده نگرفته است و این انتظار میرود که بخشی از هزینه های این افراد تقبل شود و بهزیستی در قبال این افراد مسئولیت خود را بر عهده بگیرد.
وی در پایان با اشاره به اینکه کار کردن با سالمندان بسیار سخت است و مراقبت های ویژه میخواهد، متذکر میشود: فعالیت در اینگونه مراکز به هیچ عنوان جنبه مادی ندارد زیرا در مقابل سختی کار و زحمتی که کشیده میشود هزینه ای زیادی دریافت نمی‌شود و تنها جنبه معنوی دارد و برای رضای خداوند است.
انتهای پیام/
