هنر گیوه‌بافی نیشابور نیازمند حمایت مسئولان

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «صبح توس»؛ گیوه‌بافی یکی از هنرهای سنتی و اصیل ایران است که بیش از یک‌هزار سال قدمت دارد و از رایج‌ترین صنایع دستی به شمار می‌رود. این هنر زیبا و ارزشمند در چند شهر ایران به کمک علاقه‌مندان هنوز به حیات خویش ادامه می‌دهد.  

محمدعلی محمدی از جمله هنرمندان نیشابوری حدود چهل سال است که با دستان هنرمندش نخ‌های ابریشمی و ظریف را در بافت‌های ردیفی به هم متصل می‌کند که ماحصل آن پاپوشی می‌شود برای علاقه‌مندان به هنر اصیل و ظریف گیوه‌بافی. پاپوشی که به ویژه در تابستان و فصل گرم سال، توجه افراد بسیاری را به خود معطوف می‌کند.

او که این هنر اصیل و سنتی را از همان دوران کودکی از مادربزرگش آموخته، می‌گوید: هنر گیوه‌بافی از ایام قدیم در خانواده ما مرسوم بوده و اجدادم با این هنر، گذران وقت می‌کردند و زندگیشان از سرانگشتان هنرمندشان که با قلاب و نخ گیوه‌بافی عجین شده بود، رونق و برکت می‌گرفت. 

این هنرمند پیشکسوت نیشابوری ادامه می‌دهد: از همان دوران کودکی به دلیل علاقه بسیاری که به هنر گیوه‌بافی داشتم، کار گیوه‌بافی را آغاز کردم البته در آن زمان‌، گیوه با نخ پنبه‌ای و به شکل ساده بافته می‌شد اما مشکل نخ پنبه‌ای این بود که زمان شستن باید با گِل گیوه آن را شست که کثیفی و چرک بر روی کفش باقی می‌ماند و همچنین  پس از شسته شدن، بافت گیوه گشاد می‌شد، بنابراین بافت این پاپوش زیبا را با نخ ابریشم آغاز کردم که البته بعد از اینکه در این هنر به مهارت لازم دست یافتم، تلاشم این بود تا این پاپوش سنتی را از سادگی درآورده و به آن طرح و نقش دهم.

محمدی ادامه می‌دهد: گیوه با نخ ابریشمی با نخ دولا بافته می‌شد که من 6 لا، هشت لا و 10 لا را نیز به این طرح اضافه کردم که این موضوع در ضخامت کار بسیار تاثیرگذار است و هر کسی از این گیوه استفاده کند واقعا در نهایت لذت و آرامش، قدم خواهد برداشت همچنین نخ ابریشمی دوامش بیشتر است و برخی گیوه‌ها که با نخ 10 لا بافته می‌شود را می‌توان تا 40 سال استفاده کرد، همچنین پس از شسته شدن نیز سریع خشک می‌شود.

هنرمند گیوه‌باف نیشابوری با اشاره به اینکه گیوه، پاپوش بسیار راحت و مناسبی به ویژه برای فصل تابستان است، عنوان می‌کند: از زمانی‌ که به یاد دارم گیوه استفاده کرده‌ام. حُسن گیوه این است که اگر چند روز از گیوه استفاده کنید به دلیل اینکه بسیار راحت است دیگر کفش دیگری استفاده نمی‌کنید چرا که پوشیدن گیوه بسیار آرامش‌بخش است.

وی با بیان اینکه در طی این حدود 40 سال، قریب به 2 هزار 400 هنرآموز را آموزش داده‌ام،‌ بیان می‌کند: کافی است که یک نفر در هر خانواده این هنر را آموزش ببیند تا تمام آن خانواده بتوانند از آن فرد این هنر را یاد بگیرند و برای خودشان کفش ببافند.

محمدی که فرزندانش نیز هنر گیوه‌بافی را از آموخته‌اند، می‌گوید: قبلا گیوه‌بافی بازار فروش خوبی داشت اما با اینکه مردم به سمت گیوه آمده‌اند و گیوه را شناخته‌اند و می‌دانند این پاپوش چقدر راحت و بادوام است اما در حال حاضر بازار فروش گیوه کم شده است آن هم به دلیل اینکه مردم بهای هنر دست را نمی‌توانند پرداخت کنند.

این هنرمند صنایع دستی در نیشابور با بیان اینکه گیوه ماشینی نیز به بازار آمده است، بیان می‌کند: برای بافت هر گیوه با روزی حداقل هشت ساعت کار، باید بیش از یک ماه وقت گذاشت خب بعد از یک‌ماه ما باید این کفش را با چه قیمتی به فروش برسانیم؟ حتی بر روی یک گیوه 430 هزار گره زده‌ام، الان یک جفت گیوه را حدود 6 میلیون تومان به فروش می‌رسانیم، طرف باید درک درستی از هنرِ دست داشته باشد تا بتواند یک جفت گیوه خوب را 6 میلیون تومان خریداری کند.

هنرمند گیوه‌باف نیشابوری عنوان می‌کند: فقط به خاطر آرامشی که این هنر به من داده در این کار مانده‌ام وگرنه میراث فرهنگی هیچ حمایتی از هنرمندان گیوه‌باف نکرده و اگر حمایتی بوده از طرف خودِ خداوند انجام شده است. من حتی در این قریب به 40 سال کار بیمه نیستم و هیچ حمایتی نشده‌ام ضمن اینکه اشتغال‌زایی ایجاده کرده و صدها نفر در این هنر اصیل ایرانی مشغول به کار شده‌اند. در حال حاضر نیز می‌توانم با همین هنر برای بیش از یک‌هزار نفر شغل ایجاد کنم اما متاسفانه حمایتی از این هنر نشده تا ما دلگرم به انجام و ادامه کار باشیم.

این هنرمند صنایع دستی، صحبت‌های خود را با این شعر به پایان می‌رساند؛

هنرمندان دلی آیینه دارند/ هزاران غم درون در سینه دارند

 به ظاهر گر لبِ خندان آنان را ببینی/ شبی گریان، پایِ در دلهاشان نشینی

انتهای خبر/